SƏYRİMƏK f. Hirsdən, acıqdan və s. hisslərdən əsmək, titrəmək (üz əzələləri). Ağzı səyrimək. Burun pərəkləri səyrimək. – İsmayılzadənin dodaqları xəfif bir tərzdə səyridi. M.Hüseyn. Hərdən Mirzə Cəlilin yanaqlarının əti səyriyir, dodaqları tərpənirdi. Ə.Vəliyev.