1. Toxum. Kələm tumu. Soğan tumu əkmək.
– Sonra bir ağacın tumunu, o biri ağacın şitilini salmaq, üçüncüsünü peyvənd etmək zəruridir.
// Günəbaxan toxumu. Tum çırtlamaq.
– Onbaşı iki stəkan tum alıb qızlara payladı.
2. məc. Nəsil, soy, döl.
◊ Tumunuz kəsilsin – bax toxumunuz kəsilsin (“toxum”da).