ZİYA – QARANLIQ Dağların, bağların libası sarı; Günəşin də sönük ziyası sarı (A.Səhhət); Yalnız indi-indi qaranlıq evə alışan doktor qəmgin-qəmgin Badam xalaya baxdı (M.Hüseyn).
ZİYA – QARANLIQ Dağların, bağların libası sarı; Günəşin də sönük ziyası sarı (A.Səhhət); Yalnız indi-indi qaranlıq evə alışan doktor qəmgin-qəmgin Badam xalaya baxdı (M.Hüseyn).
is. [ər.] İşıq, aydınlıq, nur. Mən onun dərdinə oldum mübtəla; Şəmi-xəyalıma o verir ziya. M.P.Vaqif
Tam oxu »сущ. 1. свет. Ayın sönük ziyası тусклый свет луны, gözlərinin ziyası свет (его, её) очей, şəfəqin parlaq ziyası ясный свет зари, ziya saçmaq излучать
Tam oxu »i. light; günəş(in) ~sı sunlight, sunshine; ümid ~sı a flash / gleam / ray of hope; ayın ~sında by moonlight; şamın ~sında by the light of a candle, b
Tam oxu »is. lumière f ; günəşin ~sı lumière du soleil ; ayın ~sında au clair de lune ; şamın ~sında à la lumière d’une bougie
Tam oxu »