ANRI

O yan, o tərəf. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Koroğlu çölə çıxmışdı, dolana- dolana gəlib çıxdı Ağ qayaya. Bir də baxdı Çənlibelin anrı ətəyində o qədər at var, adam var ki, elə bil qarğa-quzğundu. (“Koroğlu ilə Bolu bəy”)

*

Xan sağ olsun, Mən Əhməd tacirbaşının quluyam. Qafın anrı üzünə xırıda getmişdik. (“Qulun qaçmağı”)