girt vurmağ: (Şamaxı) hərlənmək, gəzmək. – Bı gün aləmi girt vurmışam
(Basarkeçər) kərki. – Girtmannan ə:ağ üssə ağacı yonur
I (Çənbərək) kiçik dərə. – Zimistan gələndə qarı çox olar; Uçar girvələrə tarı çox olar II (Salyan, Şamaxı, Şəki) 1
(İsmayıllı) fürsəti əldən verməyən. – Sən ki onu əvvəldən girvəcil olduğunu yaxşı bilirdin
(Sabirabad) suvarma zamanı suyu bölüşdürmək üçün çöpatma, püşkatma
(Şəki) kömür quyusunun ağzında ütülmüş odun. – Kömür quyusunun ağzına odun düzüllər, horda quruyur, qaralır, una diyillər girvid; – Girvid elə yanan ş
(Çənbərək) qaramalı boğazından bağlamaq üçün istifadə edilən yarımdairəvi ağac. – Səmət büyün qırxbeş giryal qayırıf
(Zaqatala) xəmir xörəyi növü (iri düşbərə)
(Cənubi Azərbaycan) doğmayan heyvanın əmcəyindən axan maye. – Sari dəvənin gitirgəsi artub
(Cəlilabad, Yardımlı, Salyan) boyunduruq. – Givnən boyındırığ bi şeydü (Salyan); – Giv arabada oley, ökizin boynına keçirdeylər (Cəlilabad)
(Bakı) gil qab
(Oğuz) mozalan
(Cəlilabad) bax giv
(Cəlilabad) arabaya qoşulan heyvanların ikinci cütü. – Givələrin gücinə gətdüg arabani, yoxsa çıxmazzi palçuğdan
(Füzuli, Qarakilsə) kif. – Givix’- ləmmiş çörəyi it də yiməz (Qarakilsə)
(Şahbuz) yemişan. – Pətəx’ daşda giviş ağacı çoxdu
(Meğri) külbə
(Saatlı) bax gaηaşmax
(Culfa, Ordubad, Şərur, Zəngilan) kürəkən. – Mənim giyəvimin adı Cəbrayıldı (Culfa)
(Quba) bax giyəv
(Göyçay) payızda qırxılan yun
(Ağcabədi) gizlədilib saxlanılan qiymətli şey (qızıl, pul və s.). – Atamın gizdənci varıydı
(Şuşa) gizli. – Oğlan qıza gizdilim yerdən baxır
(Füzuli, Yardımlı) bax gijgə. – Ajığımı tutdursan, gizgənnən tutuf səni sürüyəjəm (Füzuli)
(Qax) qarğıdalı unundan bişirilən xörək növü
(Füzuli) gizlənmək üçün yer. – Ora gizginc yeri oluv
(Culfa) icraçı. – Gizir adamları çağırırdı
(Cəbrayıl) məsləhət
(Cəbrayıl, Zəngilan) bax gaηaşmax. – İş-işdən keçənnən soηra gəlif gq:şırsan (Zəngilan)
(Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Zəngilan) ağacın içini ovaraq düzəldilmiş böyük həcmli taxıl qabı
(Basarkeçər) boyunduruğu arabanın qollarına bağlayan, bərkidən ağac, qayış və ya zəncir. – Ho:, əylə, boyunduruğun godası tüşüf, qayış öküzün tərəfinə
(Dərbənd) taxtabiti. – Godireg qarannuğda çux gelər
(Qəbələ, Mingəçevir) kiçik ot tayası. – Bəşir üç gündə beş-altı godman ot çalmışdı (Qəbələ)
(Borçalı, Zəngilan) uzunmüddətli yağışın kəsməsi üçün bəzədilib qapı-qapı gəzdirilən güzgü və çömçə (köhnə adətlərdən birinin adı)
(Qəbələ, Lənkəran, Oğuz, Salyan) bax qoduş. – Bir goduş qatığı yi:b diyir ki, ajam (Oğuz)
(Bakı) meyvə qurdu
(Əli Bayramlı, Salyan) bax göyala. – Qarpız, yemiş, gündüg goğaladı (Salyan)
(Saatlı) kök (adam)
I (Basarkeçər) evin damında eninə qoyulan ağac. – Damın gondunun biri əysikdi II (Borçalı) çənbər, pərçim, dəmir bənd
(Hamamlı) arabanın qollarını birləşdirən enli taxta. – Haravada iki gop olur: biri qavax gopu, biri dal gopu
(Basarkeçər) kök, dolu (adam). – Bu yaman gopallı adamdı
(Şərur) bax gapban
(Ordubad) iri, kök (adam)
(Salyan, Zəngilan) körpə quzu saxlanılan çəpərlənmiş yer. – Goraya xirdə quzuları salıllar (Zəngilan)
(İmişli) qəbiristanlıq. – Bı yer go:rasannığeymış
(Cəbrayıl, Zəngilan) pis
(Ağdam, Bakı, Cəbrayıl, Cəlilabad, Kəlbəcər, Qarakilsə, Salyan) xəncərşəkilli iri bıçaq. – Vəli gordeynan qoyunun başını kəsdi (Cəbrayıl)
(Çənbərək) həddindən çox ağır. – Gordahat gırdını traxdor çəkəmmədi
(Xaçmaz) alov. – Pionerrər elə tonqal qalamışdılar ki, gorgor göyə çatırdı