f. Düyünçə halına gətirmək
“Düyünçələnmək”dən f.is
məch. Düyünçə halına gətirilmək
“Düyünləmək”dən f.is
f. 1. Düyün edib bağlamaq, düyün vurmaq, düyün halına gətirmək. İpləri bir-birinə düyünləmək. – O əllər məkik atmaqdan, … odun kəsməkdən, ya da nazik
“Düyünlənmək”dən f.is
məch. 1. Düyün edilib bağlanmaq, düyün vurulmaq. 2. məc. Dolaşmaq, mürəkkəbləşmək, çətinləşmək; yığılıb bir-birinə qarışmaq
sif. 1. Düyünü, ya düyünləri olan. İlanlar fışıldayır kol-koslar arasından; Ayağa dolaşan düyünlü kəndir kimi
is. məh. Üzərində xırda düyünlər və toz kimi nöqtələr şəklində naxışı olan çarqat. Bir az yaşlı qadınlar tünd rəngli xaralardan paltar geyib, başların
sif. Çəltiyi təmizləyib düyü halına salan. Düyütəmizləyən zavod. Düyütəmizləyən maşın
1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança
zərf Düz, birbaşa, bilavasitə. [Cəmaləddin:] Sən … qorxulu bir yola, bəlkə də düz-doğru ölümə gedirsən
is. 1. Aləm, hər tərəf, hər yer; ucsuz-bucaqsız sahə. …Düz-dünyanı pambıq başına götürüb. Ə.Haqverdiyev
zərf Düz, doğru, açıq-açığına, ikiüzlülük etmədən. Düz-düzyana danışmaq
zərf və sif. Yaxşı, lazımi qaydada, layiqli surətdə. [Pərzad:] [Qızı] düz-əməlli saxlamırsınız, … bu nədir, qız mum kimi əriyir
zərf Düz, birbaş. [Şölə xanım:] Ay aman! Vəzir düzbədüz qapıya sarı gəlir. M.F.Axundzadə
is. Bütün bucaqları düz olan dördbucaq
sif. Bucağı (bucaqları) düz olan. Düzbucaqlı üçbucaq. Düzbucaqlı bina
sif. və zərf Düz, tamamilə düz, həqiqətdə olduğu kimi. Düzcə danışıq. Get, əhvalatı özünə düzcə danış
bax düzxətli
“Düzdürmək”dən f.is
“Düzmək”dən icb. Muncuq düzdürmək
“Düzdürülmək”dən f.is
“Düzdürmək”dən məch
is. Yaraşıq, bəzək (adətən “bəzək-düzək” şəklində işlənir). Neylərdim bəzəyi, ya düzəyi. M.Ə.Sabir
sif. Yaraşıqlı, bəzəkli. Cücələrim bəzəklidir; Bəzəklidir, düzəklidir. A.Səhhət
f.sif. Qaydaya salan, tənzim edən; tənzimləyici
“Düzəldilmək”dən f.is
məch. 1. Düz və hamar edilmək. 2. Təşkil edilmək, əmələ gətirilmək, tərtib olunmaq, qurulmaq. Məclis düzəldilmək
sif. Düzəldilə bilməyən, islah edilə bilməyən, islahedilməz
is. Düzəldilməz şeyin halı; islahedilməzlik
is. 1. Düzəlmə, düzəlişmə, razılaşma; saziş. Düzəliş baş tutmadı. 2. Düzəltmə, düzəldilmə; təshih etmə, təshih edilmə; təshih
“Düzəlişdirmək”dən f.is
f. 1. Düzəltmək, qaydaya salmaq. Düzəlişdirdik işin hər yanını. Ə.Nəzmi. 2. Sazişə gətirmək, aralarında saziş düzəltmək, razılıq yaratmaq, razılaşdırm
1. “Düzəlişmək”dən f.is. 2. is. Saziş
qarş. 1. Bir-biri ilə sazişə gəlmək, razılaşmaq, öz aralarında razılığa gəlmək. Kəbin halı-halına görə idi
“Düzəlmək”dən f.is
f. 1. Düz və hamar şəklə düşmək; düzlənmək. Çuxur düzəldi. 2. Təşkil olunmaq, əmələ gəlmək, ibarət olmaq
“Düzəltdirilmək”dən f.is
“Düzəltdirmək”dən məch
“Düzəltdirmək”dən f.is
“Düzəltmək”dən icb
1. “Düzəltmək”dən f.is. 2. sif. Başqasından (başqa kəmiyyətdən, sözdən və s.-dən) düzəldilmiş. Düzəltmə sifət (sözdüzəldici şəkilçilərin sözlərə bitiş
f. 1. Düz, saz hala salmaq, qaydaya salmaq, təmir etmək. Fəhlələr xarab olmuş yolu düzəltdilər. Montyor işıq xəttini düzəltdi
is. Düz yer, düz, çöl. Mal-qara düzəndə gəzir. – Bu Lökbatan bir düzəndi; üstü lehməli; Onu abad etdi azad insanın əli
is. Düz, düzən, düzənlik. Yolun o tərəf-bu tərəfi göz işlədiyi qədər düzəngahdır. – …Çıxaq bir uca dağın başına; baxıb görəcəgik ki, dörd bir ətrafdan
is. Düzəngah yer, düzənlik, düzən
is. Düzən, düzəngah. Mən indidən görürəm o büsatı, şənliyi; Görürəm çiçək açır Kür-Araz düzənliyi. Ə