Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ODLAMA

    “Odlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ODLAMAQ

    f. 1. Od vurub yandırmaq, yanğın törətmək. Ocağı odlamaq. Tonqalı odlamaq. // Alışdırmaq, yandırmaq. [Hüseynəli əmi] …dəri kisənin içərisindən çaxmağı

    Tam oxu »
  • ODLANDIRILMA

    “Odlandırılmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ODLANDIRILMAQ

    məch. Od vurub yandırılmaq, yanğın törədilmək. Taya odlandırıldı. // Alışdırılmaq, yandırılmaq. Papiros odlandırıldı

    Tam oxu »
  • ODLANDIRMA

    “Odlandırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ODLANDIRMAQ

    bax odlamaq. Siqareti odlandırmaq. Tonqalı odlandırmaq

    Tam oxu »
  • ODLANMA

    “Odlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ODLANMAQ

    qayıd. 1. Yandırılmaq, yanğın törədilmək. Evi odlanan mən, əli kösövlü sən. (Ata. sözü). // Od düşüb yanmaq, alışmaq, alışıb-yanmaq

    Tam oxu »
  • ODLU

    sif. 1. Odu olan; yanar, alovlu, közərən. Odlu ocaq. – Çox zaman qurduğum tələdəki quşlar yerinə gözlərimə anamın dəhşətlə təsvir etdiyi əllərində odl

    Tam oxu »
  • ODLU-ALOVLU

    sif. və zərf 1. Gərgin, şiddətli, dəhşətli, qızğın. …Hər yerdə odlu-alovlu vuruş gedir, nəriltili-gurultulu atışma kəsmək bilmirdi

    Tam oxu »
  • ODLU-ODLU

    zərf Ehtirasla, hərarətlə, qızğın surətdə. Odlu-odlu [Rüstəm Mayaya] bildirdi ki, hər yerdə və hər zaman kişinin borcu qadına hörmət etməkdir, ona qul

    Tam oxu »
  • ODLUQ

    is. 1. Samovar, soba və s.-də od yanan hissə. Lampanın odluğu. – Odluq içərisinə doldurulmuş ulas ağacının mis kimi möhkəm kömürləri qıpqırmızı qızarı

    Tam oxu »
  • ODPÜSKÜRDÜCÜ

    sif. İçərisindən od çıxan. Odpüskürən dağ (vulkan)

    Tam oxu »
  • ODPÜSKÜRƏN

    sif. İçərisindən od çıxan. Odpüskürən dağ (vulkan)

    Tam oxu »
  • ODSAÇAN

    is. Yanar maye saçan odlu silah. Xüsusi ağır mina və odsaçan batareyalar, ağır top və tanklar gətirildi

    Tam oxu »
  • ODSÖNDÜRƏN

    is. Yanğını söndürmək üçün xüsusi cihaz. [Zabit soldatları:] Tez şlanqları alın, odsöndürəni! Tez olun, tez! S

    Tam oxu »
  • ODUN

    is. 1. Yandırmaq üçün kəsilmiş və doğranmış ağac parçası; ağac yanacağı. Yaş odun. Doğranmış odun. – Odunlar alışıb çıtırtı ilə yanmağa başlayanda bir

    Tam oxu »
  • ODUNCAQ

    is. Ağacın, yaxud kolun qabıq altında olan ən sıx, bərk hissəsi

    Tam oxu »
  • ODUNCAQLAŞMA

    “Oduncaqlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • ODUNCAQLAŞMAQ

    bax odunlaşmaq

    Tam oxu »
  • ODUNÇU

    is. Meşədən odun doğrayıb satmaqla məşğul olan adam. Gedər odunçu meşəyə, ağac qırar, odun kəsər. A.Səhhət

    Tam oxu »
  • ODUNÇULUQ

    is. Odunçunun işi, peşəsi, odun doğrayıb satma işi. [Qurban:] Axırda əlacım kəsildi, başladım odunçuluğa

    Tam oxu »
  • ODUNXANA

    bax odunluq 2-ci mənada

    Tam oxu »
  • ODUNKƏSƏN

    is. zool. Ağacların, kolların qabıq və oduncağını yeyən böcək və onun sürfəsi

    Tam oxu »
  • ODUNQIRAN

    1. sif. Odun qırmaq üçün işlədilən, odun doğramağa məxsus. Əhmədin arvadı Nisə götürüb odunqıran baltanı üz qoydu meşəyə

    Tam oxu »
  • ODUNLAŞMA

    “Odunlaşmaq”dan f.is. …Fosfor gübrəsi meyvələrin inkişafını, kalium gübrəsi isə zoğların inkişafını və vaxtında odunlaşmasını təmin edir

    Tam oxu »
  • ODUNLAŞMAQ

    f. 1. Bərkiyib ağaca dönmək; oduncaqlaşmaq (bitkilərin zoğları haqqında). 2. məc. Keyləşmək, hissizləşmək, oduna dönmək

    Tam oxu »
  • ODUNLUQ

    sif. 1. Odun üçün yarayan, odun kimi kəsmək üçün ayrılmış. Odunluq ağac. 2. Odun saxlanılan yer, odun anbarı

    Tam oxu »
  • OF

    bax uf. [Əsgər Cahana:] Of, ay xala! Yenə bilmədin nə istəyirəm?… Ü.Hacıbəyov. Of, həyat nə qədər şirindir

    Tam oxu »
  • OFİSİÁNT

    is. [lat.] Restoranda, aşxanada xörək paylayan

    Tam oxu »
  • OFSÉT

    [ing. offset] Çap üsulu: bu üsulda çap qəlibi üzərindəki rəng (şəkil) rezin lövhəyə, oradan da kağız üzərinə köçürülür

    Tam oxu »
  • OFTALMOLÓGİYA

    [yun. oftalmos – göz və logos – elm, nəzəriyyə] Göz xəstəlikləri və onların müalicəsi üsullarından bəhs edən elm

    Tam oxu »
  • OĞLAQ

    is. Körpə, südəmər keçi balası; çəpiş. Analarını əmməsinlər deyə quzuları, oğlaqları bir ağıla doldururdular

    Tam oxu »
  • OĞLAN

    is. 1. Kişi cinsdən olan uşaq. Uşaqlarından biri oğlandır, ikisi qız. – [Arvad:] Aradan bir az keçdi, Allah vurdu, mənə bir oğlan da verdi

    Tam oxu »
  • OĞLANCIĞAZ

    “Oğlan”dan oxş. Oğlancığaz bərk xəstədir

    Tam oxu »
  • OĞLANCIQ

    is. Kiçik oğlan uşağı

    Tam oxu »
  • OĞLANLI-QIZLI

    top. Həm oğlan(lar), həm də qız(lar), oğlanlarla qızlar birlikdə. Oğlanlı-qızlı köməyə gəlmək. – [Yaşlı kişi:] Oğlanlı-qızlı bir araya toplaşır, Şərəf

    Tam oxu »
  • OĞLANLIQ

    is. Kişi cinsinin evlənənə qədər olan halı, oğlan olma dövrü

    Tam oxu »
  • OĞRU

    1. is. Oğurluq edən adam, oğurluqla məşğul olan adam. Casusmusan ki, yoxsa oğru? Ya əyrimisən ki, yoxsa doğru? Xətayi

    Tam oxu »
  • OĞRU-ƏYRİ

    top. Oğrular, oğurluqla məşğul olan adamlar, əli düz olmayan adamlar; cinayətkarlar. [Cındırlı kişi:] Burada oğruəyri çox olduğundan müştəriləri nərdi

    Tam oxu »
  • OĞRU-QULDUR

    top. Oğurluqla, quldurluqla məşğul olan adamlar. Leylək oğruquldurun əzizi, iki gözü idi. S.Rəhimov

    Tam oxu »
  • OĞRUBAŞI

    is. Oğru dəstəsinin başçısı, oğrulara başçılıq edən adam. [Qulu:] Bəli, Tehran həbsxanasından qaçmış oğrubaşı Səftərsən

    Tam oxu »
  • OĞRUN

    zərf və sif. Gizlicə, başqalarına sezdirmədən, başqalarına bildirmədən. Ovçu görmüş maral kimi səksənib; Oğrun baxabaxa bu yanə gəlsin! Q

    Tam oxu »
  • OĞRUN-OĞRUN

    zərf bax oğrun. Gəlinin başına bəy alma atır; Gəlin oğrun-oğrun baxıb naz satır. Şəhriyar

    Tam oxu »
  • OĞRUNCA

    bax oğrun. Oğrunca nəzər salmaq. – Nəbi kişi göz qapaqlarını qaldırıb tərs-tərs, ancaq oğrunca saqqalına dən düşmüş memara baxdı

    Tam oxu »
  • OĞUL

    is. 1. Kişi cinsindən olan övlad. Onun oğlu olub. İki qızı, bir oğlu var. – [Qurbanəli:] Qaldır başını, sən axı Qurbanəlinin oğlusan

    Tam oxu »
  • OĞUL-UŞAQ

    top. Oğullar, qızlar bir yerdə. [Murad] …evli və oğul-uşaq sahibi idi. S.Hüseyn. [Cahan:] Əsgər, gəl evlən, ev-eşik yiyəsi ol, oğul-uşaq sahibi ol… Ü

    Tam oxu »
  • OĞULLUQ

    is. 1. Oğulun ata-ana qarşısında borcu, vəzifəsi, haqqı; övladlıq. Oğulluq borcu. Oğulluq etmək. 2. Biri tərəfindən övladlığa götürülmüş, yaxud ana ar

    Tam oxu »
  • OĞULSUZ

    sif. Oğlan övladı olmayan, oğlu olmayan, yaxud oğlu ölmüş. Oğulsuz analar yasa batmışdır. S.Vurğun

    Tam oxu »
  • OĞULSUZLUQ

    is. Oğlan övladı olmayan ata-ananın halı, oğlu olmama

    Tam oxu »