Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • XÜSUS

    [ər.] 1. Xas olma, məxsus olma; məxsusluq, bir şeyə və ya şəxsə aid olma. 2. Nisbət şəkilçilərlə: xüsusda, xüsusunda – haqqında, barəsində; barədə, da

    Tam oxu »
  • XÜSUSƏN

    [ər.] zərf Xüsusi olaraq, hamıdan artıq, ən çox, hər şeydən əvvəl, ayrıca, ələlxüsus. Xüsusən ev qulluqçuları, gədə, Almas və qulluqçu qız Pəri o gecə

    Tam oxu »
  • XÜSUSİ

    sif. [ər.] 1. Ancaq ayrıca bir şəxsin özünə aid olan, özü ilə bağlı olan, özünə xas olan; şəxsi, fərdi

    Tam oxu »
  • XÜSUSİLƏ

    zərf [ər.] Ələlxüsus, xüsusən. [Mirzə Qədir] əlavə olaraq orasını da bildirdi ki, Nəsir evdə onun qardaşı isə də, həyatda, xüsusilə mətbəəsində qardaş

    Tam oxu »
  • XÜSUSİLƏŞMƏ

    is. 1. “Xüsusiləşmək”dən f.is. 2. qram. Cümlə üzvlərinin bir qisminin xüsusi səs tonu ilə deyilib, məntiqi vurğu ilə o birilərindən fərqlənməsi halı

    Tam oxu »
  • XÜSUSİLƏŞMƏK

    f. 1. Başqalarından, ümumilikdən ayrılmaq, xüsusi mövqe tutmaq. 2. qram. Xüsusiləşmə (2-ci mənada) əmələ gəlmək

    Tam oxu »
  • XÜSUSİLƏŞMİŞ

    f.sif. qram. İntonasiyaya və cümlənin digər üzvlərinə münasibətə görə cümlənin nisbətən müstəqil tərkib hissəsinə çevrilmiş

    Tam oxu »
  • XÜSUSİLİK

    is. Özünə məxsus olma, özünə aid olma, xüsusi mahiyyət daşıma, fərdi səciyyə daşıma, şəxsi xarakter daşıma

    Tam oxu »
  • XÜSUSİYYƏT

    is. 1. Hər hansı bir şeyi digərindən ayıran səciyyəvi cəhət, əlamət, keyfiyyət, xassə, spesifiklik. Şoran torpaqların xüsusiyyəti

    Tam oxu »
  • XÜSUSİYYƏTÇİ

    is. Bir şeyin sahibi, mülkiyyətçi; yiyə, sahibkar

    Tam oxu »
  • XÜSUSİYYƏTÇİLİK

    is. Yiyə, sahibkar olma, mülkiyyətçilik

    Tam oxu »
  • XÜTBƏ

    is. [ər.] din. Xətibin minbərdən camaata xitabən söylədiyi nəsihətamiz sözlər, nitq. Əmir İnanc xətibin qulağına pıçıldadıqdan sonra xətib təzə səfərb

    Tam oxu »
  • İ

    Azərbaycan əlifbasının on dördüncü hərfi və bu hərflə işarə olunan saitin adı

    Tam oxu »
  • İANƏ

    is. [ər.] köhn. Bir xeyir iş üçün, yaxud ehtiyacı olan bir adam və ya cəmiyyət üçün verilən və toplanılan pul; maddi yardım, kömək

    Tam oxu »
  • İANƏÇİ

    is. İanə verən, maddi kömək göstərən, yardım edən

    Tam oxu »
  • İANƏT

    klas. bax ianə. [Yusif şah:] Dullara və yetimlərə və şillərə və korlara ianət və himayət göstərilsin

    Tam oxu »
  • İAŞƏ

    is. [ər.] 1. Yedirmə, yedirib-içirmə. 2. Qida, yeyəcək, yeyinti. □ İaşə müəssisəsi – yeməkxana, aşxana, kafe və s

    Tam oxu »
  • İAŞƏÇİ

    is. İaşə işləri ilə məşğul olan, yeyinti müəssisəsi işçisi

    Tam oxu »
  • İBADƏT

    is. [ər.] 1. Dua oxuma, namaz qılma şəklində icra edilən dini ayin. [Molla İbrahimxəlil:] Əgər məni görmək istəsələr, de ki, ustadım … ibadətdədir

    Tam oxu »
  • İBADƏTÇİ

    is. İbadətlə məşğul olan adam, vaxtını ibadətdə keçirən adam

    Tam oxu »
  • İBADƏTGAH

    is. [ər. ibadət və fars. …gah] İçərisində ibadət edilən yer, ibadət yeri, məbəd (məscid, kilsə və s.)

    Tam oxu »
  • İBADƏTXANA

    [ər. ibadət və fars. …xanə] bax ibadətgah. [Sönməz:] Ərəblər əvvəlləri … böyük mərkəzlərdəki ocaqlara, ibadətxanalara toxunmurdular

    Tam oxu »
  • İBADƏTKAR

    is. və sif. [ər. ibadət və fars. …kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici. [Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qı

    Tam oxu »
  • İBARƏ

    is. [ər.] 1. Kəlam; iki və ya bir neçə kəlmədən ibarət tərkib. Gözlüyümü gözümə taxıb bir yerindən bu ibarəni çətinliklə oxuya bildim

    Tam oxu »
  • İBARƏBAZ

    [ər. ibarə və fars. …baz] bax ibarəpərdaz

    Tam oxu »
  • İBARƏBAZLIQ

    bax ibarəpərdazlıq. İbarəbazlıq fikrin boşluğuna və bir dərəcədə yoxluğuna dəlalət eləyir. F.Köçərli

    Tam oxu »
  • İBARƏÇİ

    bax ibarəpərdaz

    Tam oxu »
  • İBARƏÇİLİK

    bax ibarəpərdazlıq

    Tam oxu »
  • İBARƏLİ

    sif. Təmtəraqlı, qəliz, ibarələrlə dolu. İbarəli yazı. – Armudboğaz, şişbığ satıcının belə ibarəli nitqindən baş açmayan Leylək istər-istəməz əsəbiləş

    Tam oxu »
  • İBARƏLİLİK

    is. İbarələrlə dolu olma, təmtəraqlılıq, qəlizlik

    Tam oxu »
  • İBARƏPƏRDAZ

    is. [ər. ibarə və fars. …pərdaz] Danışığında və ya yazısında qəliz, təmtəraqlı ibarələr işlətməyi sevən adam

    Tam oxu »
  • İBARƏPƏRDAZLIQ

    is. Qəliz və təmtəraqlı ibarələr işlətmək həvəsi, meyli

    Tam oxu »
  • İBARƏT

    [ər.] 1. Mütəşəkkil, düzəlmiş, tərtib olunmuş. Beş adamdan ibarət heyət. Mütəxəssislərdən ibarət komissiya

    Tam oxu »
  • İBÇİN

    bax ifçin. [Səttar:] Gözlərinin qırağına elə bil qara qaytan tutulub, dırnaqları ibçindir. P.Makulu

    Tam oxu »
  • İBERLƏR

    is. [tar.] 1. İberiyanın əsas əhalisini təşkil edən qədim şərqi gürcü qəbilələri. 2. Qədim İspaniyada yaşayan bir qrup qəbilənin adı

    Tam oxu »
  • İBLİS

    is. [ər.] 1. Şeytan. [Odabaşı:] Cəhənnəm əhli iblisi arakəsməyə salıblar. Ə.Haqverdiyev. [Mələk:] Yox kimsədə insafü mürüvvət; İblisəmi uymuş bəşəriyy

    Tam oxu »
  • İBLİSANƏ

    sif. və zərf [ər. iblis və fars. …anə] bax iblisvari

    Tam oxu »
  • İBLİSCƏSİNƏ

    bax iblisanə

    Tam oxu »
  • İBLİSLƏŞMƏ

    “İblisləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • İBLİSLƏŞMƏK

    f. Fəsadlaşmaq, hiyləgər, fitnəkar olmaq. Nə iblisləşmisən?

    Tam oxu »
  • İBLİSLİK

    is. Ara qarışdırma, araya fitnə salma, fəsadçılıq, fitnəkarlıq, hiyləgərlik

    Tam oxu »
  • İBLİSVARİ

    zərf İblis kimi, şeytan kimi, şeytancasına. Qəşəm şaqqa çəkib iblisvari güldü. S.Rəhimov

    Tam oxu »
  • İBN

    [ər.] Oğul (yalnız izafətlərdə işlənir). Əbubəkr ibni-Məhəmmədin göndərdiyi məktubu sizə oxumaq istəyirəm

    Tam oxu »
  • İBRANİ

    is. [ər.] 1. Qədim yəhudilərin adlarından biri. 2. Qədim yəhudi dili

    Tam oxu »
  • İBRAZ

    [ər.] : ibraz etmək (eləmək) köhn. – büruzə vermək, aşkar etmək, üzə çıxarmaq, meydana çıxarmaq, göstərmək

    Tam oxu »
  • İBRƏ₂

    is. köhn. Əldətoxunma şal, yun parça. [Xırdaxanım:] Mən də sənə borclu oluram bir dəst şaldan libas ibrə işləməli

    Tam oxu »
  • İBRƏ₁

    is. [ər.] İynə, mil, əqrəb. Saat ibrəsi. Kompas ibrəsi

    Tam oxu »
  • İBRƏT

    [ər.] Ağır, pis bir hadisədən, işdən alınan dərs. Olmuş bizə qismət bu yəqin, ruzi-əzəldən; İbrət bizə yox, halətidünyanı görəndə

    Tam oxu »
  • İBRƏTAMİZ

    sif. [ər. ibrət və fars. …amiz] İbrət verən, ibrətverici, ibrətli. İbrətamiz hekayə. İbrətamiz nağıllar

    Tam oxu »
  • İBRƏTXANA

    is. [ər. ibrət və fars. …xanə] İbrət götürülən yer, tərbiyə evi. [Məmməd:] Xeyr, [teatr] ibrətxanadır

    Tam oxu »