EHKAM

is. [ ər. “hökm” söz. cəmi]
1. Hər hansı bir nəzəriyyənin (əsasən dini nəzəriyyənin) əsas qanunu. İslam dininin ehkamları.
– Peymani-fərhəngin ehkamından hər gün nədimlər padşaha oxurdular. M.F.Axundzadə.
O kəs ki “Cameyi-Abbas” kitabında dərc olunan həmin şəriət ehkamından xəbərdar deyil, o kəs bu yazılan mətləbi layiqincə başa düşməyəcək. C.Məmmədquluzadə.
[Hacı:] Cəmi millətlər ayılıb islam dininin mübarək ehkamlarından faydalanıblar. Mir Cəlal.

2. Bütün tarixi şəraitlər və dövrlər üçün dəyişilməz və inkaredilməz həqiqət kimi qəbul edilən qanun.
Müstəbid zülmünü doğrultmaq üçün; Ehkamlar yaratdı, bütlər yaratdı. B.Vahabzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • EHKAM hökm

Etimologiya

  • EHKAM Ərəbcə hökm sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
EH
EHKAMPƏRƏST

Digər lüğətlərdə

дие́тный заскирдо́вывание лейтмоти́вный отчуждённо перебинтова́ться переви́нчивание подма́чиваться растека́ться снегота́яние сформули́ровать тума́нно этикетиро́вщица брошюро́вка линова́ться нереа́льность вилок bottle baby chorister he-he mesa oxygenless pin up катапульта неофашистский равняться