EHMAL-EHMAL

zərf Yavaş-yavaş, astaasta, ağır-ağır; səs, gurultu salmadan. Ehmal-ehmal danışmaq. Ehmal-ehmal yerimək.
[Salman] salam verib ocağın qırağındakı balaca döşəkcənin üstündə oturdu, ehmal-ehmal hıqqıldamağa başladı. Ə.Vəliyev.
Bağır kimisə hürküdəcəyindən qorxurmuş təkin pilləkəni ehmal-ehmal qalxdı və qapının ağzında ayaq saxladı. İ.Məlikzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • EHMAL-EHMAL ehmal-ehmal bax yavaş-yavaş
EHMAL
EHMALCA

Digər lüğətlərdə