EYMƏN

sif.zərf [ ər. ] klas. Arxayın, qorxusuz, təhlükəsiz, salamat.
Yanan eşq atəşinə atəşi-duzəxdən eyməndir. Füzuli.
Hər bir cani, qantökən, yolkəsən ki, divan əlindən qaçıb onun evinə girməyi özünə mümkün elərdi, daha hər bir divan siyasətindən özünü eymən hesab edərdi. Ə.Haqverdiyev.

EYMƏLİK
EYMƏNMƏ

Digər lüğətlərdə