İFFƏT

is. [ ər. ] Saflıq, təmizlik, irz, namus, həya, əxlaq.
[Maral:] Hər iki tərəfim təhlükəli uçurum… Burada qalsam, Turxan bəyin murdar nəfəsi, qoşulub qaçarsam, namus, iffət məsələsi… H.Cavid.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İFFƏT saflıq — təmizlik — irz — namus — əxlaq

Etimologiya

  • İFFƏT Ərəbcə “xeyirxah”, “namuslu” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İFÇİN
İFFƏTLİ
OBASTAN VİKİ
İffət
İffətli bir insan əxlaqsız hesab edilən cinsi fəaliyyətdən və ya hər hansı bir cinsi fəaliyyətdən çəkinər. İslamda evli və ya subay qadın və kişilər üçün qanuniliyin xaricində cinsi əlaqədə olmaq qadağandır. İslamda qadağan edilmiş hökmlər kişilərə və qadınlara eyni dərəcədə aiddir.
İffət Mərəşi
İffət Mərəşi (1 yanvar 1935, Kirman) — İran siyasətçisi və sabiq prezidenti Haşimi Rəfsəncaninin həyat yoldaşı.

Digər lüğətlərdə