İKİLƏŞMƏK

f.
1. İki olmaq, bir cut olmaq; qoşalaşmaq. Qızlar ikiləşib getdilər.
2. İki yerə ayrılmaq, şaqqalanmaq.
// məc. İki cür olmaq, iki tərəfə meyil etmək, bütövlüyünü itirmək, ziddiyyətli olmaq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İKİLƏŞMƏK qoşalaşmaq
  • İKİLƏŞMƏK ayrılmaq — şaqqalanmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • İKİLƏŞMƏK İKİLƏŞMƏK – TƏKLƏŞMƏK Səs ikiləşdi, üç oldu, sonra tamam kəsildi (G.Hüseynoğlu); Ədhəm bilirdi ki, Səlim təklənəndə öz təsir gücünü xeyli itirir, çaşı
İKİLƏŞMƏ
İKİLƏTMƏ

Digər lüğətlərdə