İRADÇI

sif. Hər şeyə irad tutan, hər şeydə bir nöqsan, eyib, qüsur tapmağa çalışan. İradçı adam.
İRADCIL
İRADÇILIQ

Digər lüğətlərdə

бушме́нский добы́ть наби́ться не в счёт палести́ны померка́ть ре́нтинг деи́зм за нали́чный расчёт пога́ный худо́жница ведро́ epinicion hay-heating larvivorous method movement control paripinnate proxy respirometer telecast wretched автомобилистка наваждение одноухий