İRTİBAT

is. [ ər. ] Rabitə, əlaqə, bağlılıq.
…Bizim səadətimizlə yoldaşımızın səadəti arasında böyük bir irtibat vardır. Ü.Hacıbəyov.
…Məruf bir zat Azərbaycana gəldi, qeyri-rəsmi bir irtibat yaratdı. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İRTİBAT irtibat bax əlaqə 1
  • İRTİBAT rabitə — əlaqə — bağlılıq
İRŞAD
İRTİBATÇI

Digər lüğətlərdə