İYCİL

sif. ovç. İyi tez hiss edən, iyi tez duyub ov dalınca düşən. İycil it.
– Hiyləgər düşmən iycil tula kimi işi duymuşdu. Ə.Vəliyev.

İYBİLMƏ
İYDƏ

Digər lüğətlərdə