f. 1) cüt, qoşa; 2) tay, yoldaş; 3) sıxlıq, kiplik
f. ciyərli, cəsarətli, cürətli
f. köks qəfəsində ciyərin yerləşdiyi yer
f. bax cigərparə
f. «ciyər yeyən» 1) qəmli, qüssəli; 2) qüssələndirən, dərd verən
f. ciyəri qana dönmüş; m. dərdli
f. «ciyər parçası» övlad
f. ciyər yandıran; qəmli, kədərli, qüssəli
ə. 1) döyüş, vuruş, müharibə; 2) din uğrunda müharibə; din yolunda çalışma
ə. «cəhət» c. cəhətlər
ə. 1) bir işi yerinə yetirmək üçün istifadə edilən qurğu; 2) cehiz
ə. 1) kəkil; 2) birçək; 3) bayraq, ələm; 4) qotaz; 5) tacşəkilli daş-qaşlı qadın baş bəzəyi
CİLA’ ə. parlaqlıq, parlama
CİLA’DAR ə. və f. cilalanmış, pardaxlanmış, parladılmış
ə. köynək
ə. 1) dəri; 2) meşin; 3) kitabın qabığı; 4) böyük kitabın bölündüyü hissələrdən hər biri; hissə; 5) m
f. 1) atın yanında gedib onun cilovunu tutan adam; 2) öndə gedən; karvanbaşı
ə. 1) parıltı, işıltı; 2) nazlı-qəmzəli hərəkət; 3) bəylə gəlinin ilk görüşü
ə. və f. cilvəli, cilvələnən
ə. və f. cilvəli görünən yer
ə. və f. bax cilvəkar
ə. və f. parlayan, parıldayan
ə. və f. bax cilvəsaz
ə. və f. cilvələnən
ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı; 2) m. camal, gözəllik; 3) m. qıvrım, buruq (saç haqqında)
CİMA’ ə. cütləşmə, cinsi əlaqədə olma
ə. gözə görünməyən mövhumi varlıq; cin, əcinnə
ə. 1) qanad; 2) tərəf
ə. hər iki qanad; hər iki tərəf, sağ və sol
ə. «cənnət» c. cənnətlər
ə. tələffüzcə yaxın, mənaca müxtəlif sözlər
ə. qanunla icazə verilməyən təhlükəli hərəkət; qanunazidd əməl
ə. və f. cinayət törədən, cani
ə. və f. cinayətkarcasına, cani kimi
ə. və f. bax cindar
ə. və f. cinləri özünə tabe edib onların şərini aradan qaldıra bilən adam, cinqovan; ekzorsist
ə. yaradılışından cin olan, cin nəslindən olan
ə. cinlənmə; dəlilik, cinlilik
ə. 1) cin tayfasına aid olan; 2) cinli
ə. kişi və ya qadın; erkək və ya dişi
ə. cinsə aid, cinslə əlaqədar
ə. bir cinsə mənsubiyyət
ə. torba, dağarcıq
ə. 1) cansız cisim; 2) böyüklük, həcm
ə. 1) bədən; 2) şey, əşya, cisim. Cismi-samit cansız varlıq
ə. 1) cismə aid, maddi; 2) bədənə aid, bədəncə; 3) fiziki
ə. cisim etibarilə, bədəncə
ə. və f. öz bədəninə qulluq edən, işigücü özünə qulluq etməkdən ibarət olan
ə. 1) körpü; 2) bərə
ə. 1) yaxın yer, ətraf; 2) divar