ə. 1) ehtimal edən; 2) dözən
ə. hörmətli
ə. yanmış, yanan
ə. özünü qoruyan, özünü gözləyən
ə. 1) keçmişdə: bazar nəzarətçisi; 2) Abbasilər dövründə: şəhərin inzibati işlərinə baxan məmur; darğa; 3) keçmişdə İranda: xalqın dini və əxlaq işlər
ə. 1) həşəmətli; 2) hörmətli, möhtərəm
ə. əhatə edən, ehtiva edən
ə. «möhtəvi» c. bir şeyin içində olanlar; kitabın mündəricatı
ə. can verən, can çəkən
ə. bir şeyi təsdiq etmək üçün sənəd, surğuc və s. üzərinə basılan rəsmi damğa
MÖ’LİN ə. elan edən; bildirən; bəyan edən
MÖ’MİN ə. dindar
MÖ’NƏT ə. 1) yaşamaq üçün lazım olan azuqə, ərzaq; 2) sərf etmə; işlətmə
MÖ’TAD ə. 1) alışmış, adət olunmuş; 2) adət, dəb
MÖ’TƏBƏR ə. 1) etibarlı, inanılmış; 2) sözü keçən (adam haqqında); 3) qəbula keçən (söz, iş haqqında); 4) doğru, düzgün, inandırıcı
MÖ’TƏDİL ə. 1) orta, mülayim; 2) azla kifayətlənən, aza qane olan; 3) mütənasib, simmetrik
MÖ’TƏDİLANƏ ə. və f. orta vəziyyətdə; nə az, nə çox
MÖ’TƏKİF ə. 1) evdə oturan, evdən bayıra çıxmayan (xəstə haqqında); 2) bir işlə vaxtını keçirən // vaxtını ibadətə sərf edən
MÖ’TƏQ ə. azad edilmiş, azadlıq verilmiş
MÖ’TƏQİD ə. 1) etiqad edən, inanan; 2) əqidəli, etiqadlı; 3) dindar
MÖ’TƏLİF ə. 1) ünsiyyətli; öyrəşən, alışan; 2) müvafiq, uyğun
MÖ’TƏLL ə. əlil, şikəst
MÖ’TƏMƏD ə. 1) etimad edilən, etimada layiq; 2) vəkil edilmiş, tapşırılmış; 3) vəkil, nümayəndə
MÖ’TƏMƏN ə. əmniyyətdə olan; qorunan
MÖ’TƏMİD ə. 1) arxalanan, güvənən, bel bağlayan; 2) etibara layiq; etibarlı; 3) hörmətə layiq, inanılmağa layiq; 4) mötəbər, doğru, dürüst (məlumat, m
MÖ’TƏMİR ə. həcc mərasimində deyil, başqa vaxt Kə’bəni ziyarət edən müsəlman; ümrə ziyarəti etmiş
MÖ’TƏNA ə. mühüm, əhəmiyyətli
MÖ’TƏRİF ə. etiraf edən, boynuna alan
MÖ’TƏRİZ ə. etiraz edən, müxalif olan, əleyhinə çıxan
MÖ’TƏRİZƏ ə. yazıda işlədilən ( ), [ ] və ya { } qoşa durğu işarəsi
MÖ’TƏSİF ə. doğru yoldan çıxıb haqsızlıq edən
MÖ’TƏZİD ə. kömək istəyən
MÖ’TƏZİL ə. xalqdan ayrılıb bir tərəfə çəkilən
MÖ’TƏZİLİ ə. Bağdad xilafəti ziyalılarının dini təriqəti
MÖ’TƏZİR ə. üzr istəyən; üzrü olan, üzrlü
ə. dalğa, ləpə
ə. 1) nəticə, axır; 2) əmri, fərmanı və s. izah edən yazı. Mövcibi-məlal qəm-qüssəyə səbəb olan
ə. var olan, hazır olan
ə. «mövcud» c. mövcud olan şeylər, bütün varlıq
ə. 1) mövcudluq, var olma, varlıq; 2) meydanda olma; nəqd
ə. və f. dalğalanan, dalğalı
MÖVDU’ ə. vidalaşmış, vida etmiş
ə. çox, bol
MÖVHİBƏ(T) ə. hədiyyə, bəxşiş // ehsan
ə. bağışlanmış, hədiyyə edilmiş
ə. xəyala gələn; xəyali
ə. «mövhum» c. 1) mövhumi şeylər; 2) xəyalat; 3) xurafat
ə. və f. mövhumi şeylərə inanan; mövhumatçı // ifrat dindar
ə. əsli olmayan; xəyali