ə. 1) sıxışdırma, çərçivəyə alma; 2) müəyyən etmə, ümumilikdən çıxarıb xüsusiliyə aid etmə; 2) yalnız bir şeyə, bir işə sərf etmə
ə. ələ gəlməyən və ya əldən çıxan şeyi istəmə
ə. təəssüf(lər) olsun!
ə. həsrət çəkərək
ə. və f. həsrət çəkən
ə. və f. həsrətə düçar olan
ə. biçinçi, oraqçı
ə. tez hiss edən; hissiyyatı güclü olan
ə. həssas olma; həssaslıq
f. var(dır)
f. var-yox
f. varlıq, mövcud(luq)
ə. həsəd aparan
ə. və f. həsəd apararaq
ə. bax həşəri
ə. bax həşiş (2-ci mənada)
ə. 1) şadlıq, şənlik; 2) xoşüzlülük, gülərüzlülük
ə. qulluqçu və nökər(lər); məiyyət
ə. əzəmət, dəbdəbə
ə. böyük mənsəb sahiblərinə xitabən söylənilən söz
ə. «həşərə» c. 1) yaramaz adamlar; 2) t. qurdquş, cücü
ə. 1) rahat durmayan; 2) yaramaz (adam haqqında)
ə. 1) quru ot; 2) yabanı çətənə (şirəsindən narkotik maddə alınan bitki)
ə. ot
ə. 1) qiyamət günü ölülərin dirilib bir yerə toplanması; 2) qiyamət günü; 3) toplama, yığma
ə. həşiş çəkən, anaşa çəkən
f. səkkiz
f. səksən
HƏŞTÜ Ç(ƏH)AR f. səkkiz və dörd; on iki (şiələrin on iki imamı nəzərdə tutulur)
HƏŞTÜM(İN) f. səkkizinci
ə. 1) doldurma; 2) doldurulan şey; 3) sınan şeylərin arasına qoyulan saman, ot, pambıq və s.; 4) qiymə, iç; 5) m
ə. 1) sınan şeylərin arasına qoyulan samana, ota, pambığa və s. aid olan; 2) m. mənasız, yaramaz (söz haqqında)
ə. «həşvi» c. danışıqda işlədilən «şey», «zad», «demək olar ki» və s. kimi sözlər
ə. odun
ə. 1) yırtma, yarma; 2) m. şərəfsizlik, rüsvayçılıq
ə. odunçu
HƏVA’1 ə. 1) Yer kürəsini əhatə edən qaz təbəqəsi; hava; 2) iqlim; 3) çalğı, musiqi; 4) xəfif külək; yel; 5) boş, bihudə
ə. «hacib» c. qapıçılar
HƏVADAR1 ə. və f. yaxşı havası olan; havalı. HƏVADAR2 ə. və f. 1) tərəf saxlayan; tərəfdar, havadar; 2) aşiq, sevən
ə. «hadisə» c. hadisələr
ə. və f. 1) havadar, tərəfdar; 2) aşiq, vurğun
HƏVAİ1 ə. bax həvayi1. HƏVAİ2 ə. bax həvayi2
ə. «hacət» c. bax həvayic
ə. bax həvalət
ə. və f. barat qəbul edilən yer
ə. öhdəsinə qoyaraq; tapşıraraq
ə. və f. veksel
ə. 1) öhdəsinə qoyma; tapşırma; 2) pul baratı