f. və ə. anlamaz, pis düşünən
f. 1) çərənləyən, çərənçi; 2) acıdil, acı danışan
f. və ə. biçimsiz, görkəmi pis olan
BƏDTALE’ f. və ə. bəxti qara; talesiz, bədbəxt
f. və ə. pis yazan, xətti pis olan
f. daha pis, daha yaman
f. və ə. 1) yolsuz, yolundan azmış; 2) dinsiz, dindən üz çevirmiş
f. lap pis, lap yaman, son dərəcə pis
f. və ə. zatı pis, xəbis, alçaq
f. bax bərduş
f. və ə. talesiz, uğursuz
f. və ə. 1) qeyri-qanuni doğulan; 2) m. əsli-kökü məlum olmayan; 3) m. dəcəl, nadinc
BƏEYNİH(İ) f. və ə. eynilə, olduğu kimi
ə. Allah yetirsin, Tanrı saxlasın
f. qulaqda olan
f. 1) qoltuq; 2) qucaq
ə. azğınlıq, yolundan çıxma
ə. qatır
BƏHA’ ə. 1) parlaqlıq, işıqlıq; 2) gözəllik, qəşənglik. BƏHA f. 1) qiymət, dəyər; 2) artıq, baha
f. 1) qiymətli, dəyərli; 2) baha, bahalı; 3) bahaçı, bahacıl
f. igidcəsinə, qəhrəman kimi
ə. bəhailik məzhəbinə mənsub olan
BƏHA(Y)İM ə. «bəhimə» c. heyvanlar
f. səbəb, dəlil
f. bəhanə gətirən, bəhanəsi olan
BƏHAR1 f. yaz (ilin fəsli). BƏHAR2 ə. bax bohar
f. baharı gətirən, yazı canlandıran, çiçəkləndirən (təbiət haqqında)
f. bahara mənsub olan, yaza aid olan
f. 1) baharı xatırladan gözəl və mötədil iqlim; 2) m. güllü-çiçəkli yer, yaz ölkəsi
f. və ə. baharı vəsf edən şeir
f. və ə. həqiqətən, doğrudan. Bəhəqqi-xuda Allahın köməyi ilə, Tanrıya əsaslanaraq
BƏHƏM1 f. birgə, birlikdə, bərabər. BƏHƏM2 f. əmələ gəlmə, törəmə
f. və ə. Allaha şükür (olsun)!
f. meyvə
f. hər tərəfə, hər səmtə, hər yana
f. və ə. etibarilə, görə
ə. çox sevincək, şad, üzügülər
ə. 1) tədqiqatçı, araşdırıcı; 2) mübahisə edən, mübahisə etməyi sevən
ə. gözəl, göyçək
ə. 1) gözəl, qəşəng; 2) parlaq, işıqlı; 3) şən, şad; 4) açıq (alın haqqında)
ə. heyvan, dördayaqlı
ə. heyvanlıq
f. 1) ov quşunu əl üstündə saxlamaq üçün ələ geyilən gön əlcək; 2) nifrin, qarğış, lənət
ə. ərəb əsatirində xəlifə Harunərrəşidin zamanında yaşayıb (bəziləri onu Harunərrəşidin qardaşı sayırlar) özünü dəliliyə vurmuş alimin adı olub, sonra
BƏHMƏN1 f. 1) doğru danışan, düz adam; 2) İran təqvimində on birinci ayın adı (19 yanvar – 19 fevral)
f. və ə. hökmündə, hökmü ilə
BƏHR1 ə. 1) dəniz; 2) böyük göl; 3) m. bir şeyin çox olduğu yer. Bəhri-mühit okean. BƏHR2 ə. şeir vəzni
f. bax mərrix