ə. 1) iki şeyi bir-birinə bağlayan ip və s.; bağ, bənd; 2) münasibət, mənsubiyyət; 3) əlaqə; 4) cümlədə tərkibləri birbirinə bağlayan bağlayıcı.
ə. 1) iki şeyi bir-birinə bağlayan ip və s.; bağ, bənd; 2) münasibət, mənsubiyyət; 3) əlaqə; 4) cümlədə tərkibləri birbirinə bağlayan bağlayıcı.
is. [ər.] 1. Bağlılıq, münasibət. Nəzəriyyə ilə təcrübə arasında rabitə. İşi ilə sözü arasında rabitə yoxdur
Tam oxu »I сущ. связь: 1. взаимные отношения, взаимная обусловленность. Kənd təsərrüfatı ilə sənayenin rabitəsi связь между сельским хозяйством и промышленност
Tam oxu »i. 1. tie, bond, link, connection; 2. communication; məntiqi ~ logical connection; sıx ~ yaratmaq to establish close links (with); teleqraf ~si telegr
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. связь; алакъа; // связдин; 2. коммуникация; // коммуникациядин; 3. авсият.
Tam oxu »1. RABİTƏ, ƏLAQƏ, KOMMUNİKASİYA, TELEKOMMUNİKASİYA (uzaq rabitə), TELERABİTƏ (uzaq rabitə) 2. rabitə bax əlaqə I
Tam oxu »is. communication f ; ~ vasitələri ilə kəşfiyyat service m de renseignement par télécommunication ; ~ naziri Ministre de télécommunication
Tam oxu »əlaqə (dini rabitə, dini əlaqə); sufi zahidlərinin ibadət üçün çəkildikləri tənha yer.
Tam oxu »sufizmdə mənəvi yetkinliyə çatmış şeyxin vasitəsi ilə Allahla qurulan bağlantıdır. Şeyx keçmişdə ölmüş övliyalarla da mənəvi rabitə qurula bilər
Tam oxu »is. [ər. رابطت ] 1. Metroda: □ Sərnişin-maşinist rabitəsi – metro qatarında maşinist ilə sərnişinlər arasında əlaqəni təmin edən rabitə sistemi
Tam oxu »