Yox, bizim bağlarımız bunlara öyrəncəlidir; Dözəcək yellərə, tufanlara öyrəncəlidir.
Tufan həftələrlə davam etdi.
□ Tufan qopmaq – tufan olmaq, tufan başlamaq.
Tufan qopar, el ağlar; Çaylar daşar, sel ağlar; Qəriblikdə ölənin; Yasın tutar el, ağlar. ().
Əssə külək, qopsa da tufan yenə; Əyməyə əsla gücü çatmaz mənə.
// Tufanlı hava.
Bu tufanda hara gedirsən? – Usta gəmiçilər tufanda belə; Sükanı düz tutar öz əllərilə.
// məc. Keşməkeş; ağır həyat təcrübəsi, ağır sınaq.
[Əlikram Hidayətə:] Eşit bu tufanlardan dipdiri çıxmış kişini.
◊ Tufan qoparmaq (salmaq) – bax qiyamət qoparmaq (“qiyamət”də).
Koroğlu qayıtmaz, tufan salmasa; Cida işlətməsə, qılınc çalmasa. “”.
