(Oğuz) bardağın qulpu
(Şəki) bax bağdamaş
(Ucar) bax bağdamaş
I (Çənbərək, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Tovuz) 1. ev şeyləri, avadanlıq (Çənbərək, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Tovuz)
(Ağstafa, Gəncə, Göyçay, Qazax, Oğuz, Şuşa) 1. divar (Ağstafa, Oğuz). – Əhməd, bizim barının başı uçuf, bir gəlif onu düzəlt (Ağstafa); – Çox yerrər o
(Şəki) bax barı (1-ci məna)
(Oğuz) rəf
(Şərur) çox məhsul götürmək. – Bu yilləri hammı barın oldu
(Oğuz) alaq otu adı
(Qazax) bax barınc. – Buzovun qabağına bir az barıncı töx’
(Ucar) “barıncı” adlı alaq otunun çox bitdiyi yer. – Bağa baxmamışıx barıncılıx olup
(Lənkəran) sarı rəngli, xoş qoxulu çiçək adı. – Bacımnan birgə barınqulu əkmişik
(Ağdam, Bərdə, Qazax, Şuşa, Ucar) varlanmaq, dövlətlənmək. – Yaxşı barınıfdı Kərimin uşaxları (Ağdam); – Qohumnarımın ujbatınnan barınmışam (Şuşa); –
I (Göyçay, Kürdəmir) arabanın yanlığına keçirilən şaquli taxta; – Cağın barmağı tökülüb (Kürdəmir); – Yüx’ ağır olub, basıb barmağın ikisin qırıb (Göy
(Quba) nişan üzüyü, qaşsız üzük
I (Borçalı, Yevlax) nişan üzüyü, qaşsız üzük. – Barmaxçalıx qaşsız üzüxdü (Borçalı); – Barmaxçalıx qızıldan olur (Yevlax) II (Borçalı, Qazax, Tovuz) b
I (Bərdə, Gəncə, Sabirabad) bax barmaxça. – Nişan aparanda bir dənə də barmaxçıl aparıf taxıllar qızın barma:na (Bərdə) II (Ağcabədi, Cəbrayıl, Zəngil
I (Göyçay, Mingəçevir) bax barmaxçalıx II. – Biçində barmaxçılıx taxıllar, o da onnan ötürüdü ki, küləş barmağı dağıtmasın (Göyçay) II (Bərdə, İmişli)
(Ağdam, Gəncə) 1. qələmə, ting (Gəncə). – Təzə yerdə büyün yüz barmaxlıx salmışam 2. yeni salınmış tənəklik (Ağdam)
(Qazax) nişan almaq. – Baro:utduyuf bir güllə atdım, o sa:t canavar aşırıldı
(Şəmkir) kiflənmək. – Çörəyi isdi-isdi yığanda, köx’nələndə barrı:r
(Bərdə) bax barramax
I (Qazax, Tovuz) bax barramax. – Çörəx’ barranıf yeyləsi döyü (Qazax); – Çörəyin üstünü isti-isti basırıfsıη ız barranıf (Tovuz) II (Ağdam, Bərdə, Şuş
barsax dolması: (Şəki) bağırsağa doldurulmuş mal içalatı, evdə hazırlanmış kolbasa. – Malın içini döyüf, bişirif mal bağırsağının içinə doldu:rux, olu
(Şamaxı) araba cağlarının keçdiyi deşikli ağac. – Ərəbəmün basacağı sınmışdı, təzəsin qayırtdırıb taxdım
(Bərdə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Mingəçevir, Şəmkir, Tovuz) 1. nəsil, tayfa (Bərdə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Şəmkir)
(Oğuz) xəcalətli. – Sənnən pul almışam, sə:n yanında basalaxlıyam
(Laçın) tələsik, təcili. – Şəmil basarax içəri girdi
(Kürdəmir, Qarakilsə, Şuşa) qabiliyyət, bacarıq, fərasət ◊ Basaratı bağlanmax (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Şərur) – özünü itir
(Ağsu) at salmaq üçün hasarlanmış yer. – Atdarı basaraya saldux
(Ağdam, Bərdə, İmişli, Şuşa) 1. basmaq (Ağdam, Bərdə). – Ə:ğımı basdaladı (Ağdam); – İtin quyruğun basdalamasan, dönüf səni tutmaz (Bərdə) 2
(Ordubad, İrəvan, Zəngəzur) un, doşab və qozdan hazırlanan çərəz. – Nənəm mənə bir az basdıx vermişdi, əlimnən palçığa düşdi; – Anam beş düzüm basdıx
(Şəki) paya
I (Qazax) ciftləşdirmək. – Qara maydanı bir yaxşı ayğıra basdırmışam, balası görəx’ nejə olajax II (Ucar) çəkdirmək (foto şəkil)
(Cəlilabad) tikmək (ev). – O küməni orda niyə basdıreysən?
I (Qazax) çəpərin üzərindən salınmış keçid II (Gəncə, Qazax) iş heyvanlarının belində əmələ gələn yara
(Şəki) hürmək
I (Cəbrayıl) külə basdırılıb bişirilmiş (yumurta, kartof və s.) – Basırma yumurta mənim xoşuma gəlir II (Oğuz) bax basdırma
(Başkeçid) tayada otu saxlamaq üçün onun üstünə qoyulub bağlanan uzun ağac
(Qazax) tapdaq, ayaqaltı ◊ Basqıncax eləməx’ – tapdalamaq, ayaqaltı etmək. – Bizi lap basqıncax eləmişdilər
I (Gəncə, Göyçay, Kürdəmir) qamışdan hörülən həyət qapısı II (Ağdam) yalan, gop. – Bejə yerə boğazını yırtma, hamı bilir ki, sözləriyin hamısı basmadı
I (Daşkəsən, Gəncə, Oğuz) yalançı, gopçu. – Basmaçının biridi, unun çox da sözünə baxma (Oğuz); – Basmaçı özünnən basey, qozaley (Daşkəsən); – Bax, Me
I (Kürdəmir) yalan danışmaq, goplamaq, gopa basmaq. – Amma nə özünnən basırsan? II (Culfa) hürmək, hürə-hürə hücum etmək
(Gəncə) yalan, gop. – Əhmədin basmaxanasına baxma, mən deyən düzdü
(Gəncə) yalançı, gopçu. – Sən də yaman basmaxanaçısan ha!
(Ağdam, Şuşa) başdansovma, səliqəsiz, tələsik. – Muna bax, mən ölüm, bələ şalvar tikəllər? Basmaqafiyə eliyif atıf o yana
(Bakı) bax basmaqafiyə. – Lap basmaqənəfeyi iş gördün
(Kürdəmir) arpa əkilən yer, sahə. – Bı basmalığ biyil xam qalıp
(Cəbrayıl) basmarlamaq, qamarlamaq, kobud şəkildə qucaqlamaq
(Oğuz) bax basma II ◊ Basmə gəlməx’ – 1. yalan danışmaq, gopa basmaq; 2. lovğalanmaq. – Özgəsinə gəl basmə gəlmə