is. Briqadir vəzifəsi və işi
[fr.] 1. Cilalanmış (taraş edilmiş) almaz, çox baha qiymətli parlaq daş. Brilyant düzülmüş badamşəkilli cıqqasını yaşıl lentin üstündən taxdı
is. [ing.] Alıcı və satıcı arasında əlaqə yaradan şəxs
[yun.] 1. Qırmızı rəngli maye halında kəskin qoxulu kimyəvi element. [Böyükşor və Masazır] göllərinin sularında kaustik soda, yod və brom çıxarılması
sif. kim. Tərkibində brom olan. Bromlu duzlar. Bromlu su
[yun.] anat. Tənəffüs borusunun ciyərlərə hava aparan şaxələrindən hər biri
sif. anat. Bronxlara aid olan. Bronxial astma (xəstəlik adı)
[yun.] tib. Bronxların selikli qişasının iltihabı (xəstəlik)
[fr.] Səhifə sayı az olan kiçik kitab, kitabça, risalə. [Polislər] şkafdan bir broşüra, iki kitab götürüb, stolun üstünə atdılar
zərf dan. Dəbdəbə, təntənə, cah-cəlal, dəsgah. Qoyunlar axşamdan kəsilib, soyutma olub, cahü cəlal ilə, brovhabrov ilə düşürük yola
is. [ing.] Ətlik çolpa
iş. əvəz. 1. Zaman və ya məkan daxilində bilavasitə göz qabağında olan şeyi göstərir, həm də ismə konkretlik verir (o müqabili)
[rus.] Halqa şəklində qoğal
is. 1. Bir şeyin iki daxili tərəfinin birləşdiyi yer; künc, guşə. Dilşad ceyran kimi ürkərək otağın bucağına qısıldı
sif. Bucağı olan
is. xüs. Bucaqları ölçmək üçün cihaz
əvəz. “Bu”dan oxş. [Qadın:] Bax, bircə bucuğaz mənim yanımdadır. M.Hüseyn
is. xüs. Qaldırıcı qurğuların təpəsində və ya intiqal mexanizmlərində: üzərində ip, qayış və s. keçirilən xüsusi formalı çarx
is. anat. Qıçın çanaq sümüyü ilə dizə qədər olan hissəsi. Bud sümüyü. Bud əti. – [Çingiz:] Bir budu şişə çəkib iki çörək ilə tək yemişəm
is. 1. Ağac və kolların gövdələrindən ayrılan hər bir qol; şaxə. Payız çağında hər səhər soyuq-soyuq külək əsər; Ağaclara, budaqlara dəyəndə yarpağın
is. Kiçik budaq. Təzəcə boy atan ağacın budaqcıqları hələ yaşıl rənglərini itirməmişdi
bax budayıcı
“Budaqlanmaq”dan f.is
f. 1. Budaqlara ayrılmaq, şaxələrə ayrılmaq. // Budaqlar əmələ gəlmək, budaq atmaq. Ağaclar budaqlandı
sif. Budağı olan. Budaqlı ağac. – Sınıq budaqlı ağaclar qurumağa başlamışdı. Ə.Məmmədxanlı
sif. Budağı olmayan, budaqları kəsilmiş (qırılıb tökülmüş)
sif. məh. Qoçaq, igid
sif. məh. Dəlixasiyyət, ağıldanyüngül
f. bax budamaq
1. “Budamaq”dan f.is. Budama bitkilərin boy atmasına güclü təsir edir. 2. is. məh. Paya, dəyənək; iri əl ağacı
f. 1. Ağacın, kolun quru və ya artıq budaqlarını kəsmək, ya qısaltmaq. Yaz gələndə ağacları budayırlar ki, yaxşı inkişaf etsin
“Budanmaq”dan f.is. Tənəklərin quru budanması da yazda görülən əsas tədbirlərdən biridir. “Az. qad.”
məch. Ağacın, kolun quru və ya artıq budaqları kəsilmək, ya qısaldılmaq
icb. Budama işi gördürmək
is. Meyvə ağac və kollarının qurumuş budaqlarını kəsən adam. Manqanın bütün üzvləri budayıcıların seminarlarında iştirak etdilər
Budda dininə mənsub olan adam
[xüs. is.-dən] Eramızdan qabaq VI əsrin axırında Şimali Hindistanda ortaya çıxıb, sonradan Tibetdə, Çində, Hind-Çində və başqa Şərq ölkələrində yayılm
[rus. будка] Qarovulçu, növbətçi, yaxud bir şey satmaq və s. üçün, adətən taxtadan qayrılan kiçik tikili
is. və sif. Budkada şey satan, budka satıcısı
[ing.] xüs. Dəmiryol vaqonlarında, avtomobillərdə və s.-də toqquşma zamanı zərbənin, təkanın gücünü azaltmaq üçün yaylı qurğu
[fr.] 1. İçində qab-qacaq, yemək, içki və s. saxlanılan böyük şkaf. 2. Aşxanalarda, restoranlarda və s
is. 1. Bufetdə (2-ci mənada) xidmət edən işçi. 2. köhn. Bufet (2-ci mənada) sahibi
is. 1. Bufetçinin işi, sənəti. 2. köhn. Bufet saxlama
s. Bu gün olan, bu gün baş verən. Bugünkü söz sabahkı sözün körpüsüdür
is. Su və ya başqa bir maye bərk qızdırıldığı zaman hasil olan damcı zərrələrindən ibarət qaz, ya duman; buxar
is. Hələ burulmamış və işə qoşulmamış döllük heyvan (qaramal); kələ. Buğa seçdikdə onun yaxşı cinsdən olması, yaxşı nəsil verməsi və i
is. Kiçik buğa
“Buğalanmaq”dan f.is
f. Buğa halına gəlmək, böyüyüb buğa olmaq
is. Döllük üçün saxlanan erkək heyvan (qaramal)