sif. Cehizi olan, özü ilə cehiz aparan (gətirən). Cehizli gəlin
is. Cehiz kimi ayrılmış, cehiz olaraq verilmiş. Cehizlik xalı. Cehizlik qablar. – Rəhmətlik qoca nənənin cehizlik qızılları torksinə doğru axır
sif. Cehizi olmayan. Cehizsiz gəlin. Toy cehizsiz, gəlin yengəsiz olmaz. (Ata. sözü). – Göydə ulduzlar; Şaxtalı buzlar: Cehizsiz qızlar; Bu balama qur
is. [ing. jam – mürəbbə] Meyvə və giləmeyvədən hazırlanan qatı mürəbbə. Alma cemi. Qaysı cemi. Pasterizə edilmiş cem
is. [ing.] Yaxalıqsız toxunma kofta, fufayka. Qırmızı cemper
is. [ing.] 1. Aristokrat cəmiyyətinin qayda-qanunlarına və əxlaq normalarına ciddi riayət edən adam. 2
is. Antilop cinsindən irigözlü, incəayaqlı, sürətlə qaçan zərif heyvan. Ceyranın qaçmağın elə gördüm, ətindən zəhləm getdi
bax ceyrangöz(lü). Ceyranbaxışlı dilbər, durnagözlü nazənin; Ömründə görməmişdir nə göz yaşı, nə ənin
sif. İti qaçan. Ceyranbasan at. – Bu ayqır Beyrəkin ceyranbasan boz atı idi. M.Rzaquluzadə
sif. İri, qəşəng gözləri olan. Göllərində ördəkləri üzərlər; Çöllərində maralları gəzərlər; Güllərindən gəlinlər tac bəzərlər; Ceyrangözlü qızları var
is. mus. Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı. “Ceyranı” rəqsini adətən qadınlar ifa edir. – [Gülyaz] …ordlarını şişirdib zurnada “Ceyranı” h
sif. Çox dar, keçilməsi çətin. Ceyrankeçməz yol
is. bot. Bəzi növlərinin üstü xovlu tükcüklərlə örtülü uzun qılçıqlı ot – bitki
is. [ər. cəbhə və fars. …xanə] Silah və hərbi sursat saxlanan yer, anbar; arsenal. [Fəxrəddin] əlini çənəsinin altına söykəyib cəbbəxana meydanından g
is. məh. Dağ, çətin qalxılan yer
is. [ər.] hərb. 1. Düşmənlə üzüzə durub vuruşan ordu hissələrinin yerləşdiyi sahə, xətt. Cəbhə boyu hücuma keçmək
is. Müharibə vaxtı cəbhədə olan və ya olmuş adam. Cəbhəçi ailəsi. Cəbhəçilərin bayramı. – Cəbhəçilər həmişə ön atəş xəttində dayanmalıdırlar
is. [ər.] Zor, zor işlətmə, zülm. Fələkin cəbrindən, el tənəsindən; Dərdim artıb, bir ümmana dönübdü
is. [ər.] Riyaziyyatın, ədədi qiymətlərindən asılı olmayaraq, kəmiyyət üzərində aparılan əməliyyatları öyrənən sahəsi
zərf Zorla, güclə, zor işlədərək, zorla məcbur edərək, məcburiyyət altında. Cəbrən razı olmaq. Cəbrən qəbul etmək
sif. riyaz. Cəbrə aid olan. İrrasional cəbri tənlik. Sadə cəbri ədədlər
sif. 1. Zorla icra olunan, zorla edilən, məcburi, zorən. Hacıyevə nə üçünsə elə gəldi ki, bu gülüş cəbri bir gülüşdür
is. [ər. cəbr və fars. …şünas] Cəbr mütəxəssisi
is. [ər.] Ata və ya ananın atası; baba; əcdad. Həzrəti-Yəqub … sonra buyurdu ki, … cəsədimi cəddim İbrahim Xəlil məzarında dəfn edəsiniz
is. [ər.] Bütün nəsil, qohum-əqrəba, ata-baba
sif. [ər.] Yeni, təzə. Nə mədrəsə, nə müəllim, nə bir üsuli-cədidə; Və nə uşaqlarımızda bu qabiliyyət olaydı! M
is. [ər.] Qrafalar üzrə müəyyən qaydada yığılmış hər hansı məlumat və ya rəqəmlər siyahısı. Dərs cədvəli
is. Cədvəl düzəldən, cədvəl tərtib edən idarə və ya müəssisə işçisi. [Hacıyeva] elə gəldi ki, normaçılarınmı, cədvəlçilərinmi, mühəndislərinmi başsoyu
is. [ər.] Əzab, əziyyət, üzüntü, incitmə. Xəzanə meyl elədi, almadı vəfa nəzərə; Yetişdi bülbülə çox-çox qəmü cəfası gülün
bax cəfakeş. Min tən ilə bir cəfaçı səyyad; Ol zarə yetmişdi, qıldı fəryad. Füzuli
sif. və is. [ər. cəfa və fars. …kar] Cəfaverən, əzabverən, incidən, zülmkar. Ol cəfakar nəzərdən bizi atmış kimidir; Qeyr ilə həmdəm olub, ülfəti qatm
is. Cəfa vermə, əzab, əziyyət vermə; incitmə; zülmkarlıq. □ Cəfakarlıq etmək – əzab vermək, incitmək, zülm etmək
sif. [ər. cəfa və fars. keş] Cəfa çəkən, hər cür dərdə, əzaba dözən, möhnətə qatlaşan. Nə işdir, ey fələk, dildarı dildarından ayırmaq; Cəfakeş aşiqi
“Cəfalanmaq”dan f.is
f. Cəfa çəkmək, əzab çəkmək, zülm çəkmək, möhnət çəkmək, iztirab çəkmək. Pərimi görəndə edim ziyarət; Canım yar yolunda cəfalanıbdı
sif. Cəfaverən, əziyyətə düçar edən, incidən
sif. [ər.] Mənasız, boş, dəyərsiz. [Firəngiz Muxtara:] Bunlar çeynənmiş cəfəng sözlərdir. B.Bayramov
is. [ər.] Cəfəng, boş, mənasız, dəyərsiz sözlər, çərən-pərən. …Bağışla, molla əmi, deyəsən, çox cəfəngiyat söylədim
“Cəfəngləmək”dən f.is
f. Boş-boş danışmaq, mənasız sözlər danışmaq, çərən-pərən danışmaq, çərənləmək
is. Boşluq, mənasızlıq, dəyərsizlik. Cəfənglik eləmək. // Cəfəng sözlər, cəfəngiyat, çərən-pərən
is. [ər.] bot. Keşnişə oxşar yeyilən bostan bitkisi. Cəfəri toxumunda efir yağı var
is. bot. Vəzəriyə oxşar yeyilən bostan bitkisi
is. [ər.] Möhkəm bağlanmaq üçün qapıya, pəncərəyə və s.-yə vurulan dəmir qarmaq. [Əbülhəsənbəy:] …Xidmətçi yatan qapının çöldən cəftəsini vurdum
“Cəftələmək”dən f.is
f. Cəftə ilə bağlamaq, cəftəsini vurmaq. [Qorodovoy] qapının bir tayını cəftələyərək dedi: – Qurtardı
“Cəftələnmək”dən f.is
məch. Cəftə ilə bağlanmaq, cəftəsi vurulmaq. Qapı içəridən cəftələnib