is. 1. Dolanacaq, dolanma tərzi və şəraiti. 2. Dolanma, hərlənmə, dönmə, dövrə vurma, dövr etmə. Havanı titrədərək iti sürətlə balaca bir təyyarə Təbr
dan. bax dolanacaq. [İmran:] Nə vaxtadək bizim dolanışacağımız belə gedəcəkdir? Ə.Haqverdiyev
dan. bax dolanacaq
1. “Dolanmaq2”dan f.is. 2. is. Həyat, yaşayış; həyat, yaşayış şəraiti. İkinci günü Ruqiyyə şəhər dolanmasından usandı
“Dolanmaq1”dan f.is
f. 1. Bir şeyin ətrafında fırlanmaq, hərlənmək, dövr eləmək, aylanmaq; dövrə vurmaq. Bu binanın ətrafını on dəqiqəyə dolanmaq olar
f. Öz həyatını, dolanacağını bir vasitə ilə təmin etmək, keçinmək, yaşamaq, güzəran etmək. O indi çox yaxşı dolanır
bax dolaşa. Dəyirmanın, bulaqların suyu donmuş, qurumuş; Sərçə, dolaş yem axtarır, qar üstünə qonmuşdur
sif. dan. Dolaşıq, pırtlaşıq. dolaş-dolaş: dolaş-dolaş olmaq – dolaşmaq, dolaşıq düşmək. İp dolaş-dolaş olub açılmır
is. zool. Qarğa cinsindən kiçik qara rəngli quş; zağca. Dolaşa yuvası. Dolaşanı ələ öyrətmək olur
“Dolaşdırılmaq”dan f.is
“Dolaşdırmaq”dan (1, 2, 3, 5 və 6-cı mənalarda) məch
“Dolaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Dolaşıq salmaq, qarışdırmaq; pırtlaşdırmaq. İpi (sapı) dolaşdırmaq. 2. Bağlamaq, düymək, dolamaq, bənd etmək, ilişdirmək
sif. 1. Dolaşmış halda olan, pırtlaşıq, bir-birinə dolaşmış, bir-birinə qarışmış, bir-birinin içinə keçmiş
sif. 1. Əyri-üyrü, dolama, dolaşıq. [Sürücü] dolaşıqlı yolda sürəti artırmağın qorxulu olduğunu sezib açıq deyirdi
is. Dolaşıq şeyin halı. Fikrin dolaşıqlığı. Məsələnin dolaşıqlığı. – İlyas gülünc bir heyrət, qəribə bir dolaşıqlıq içində çaşıb donmuşdu
“Dolaşmaq”dan f.is
f. 1. Dolaşıq düşmək, pırtlaşmaq, bir-birinə qarışmaq. Saçları dolaşdı. İp dolaşıb. 2. Dolanmaq, sarılmaq, ilişmək
is. Dağın, təpənin döşündən gedən köndələn və əyri-üyrü, dolama yol; cığır. Qardaşım! Görürəm dağlardan keçən; Yaşıl dolaylarda ayaq izini
1. bax dolama1 2-ci mənada. …Amma bununla bərabər, bilmirəm, niyə dolayıdan dönəndə ürəyim qırtıldadı
is. Su və başqa maye tökmək üçün aşağısı nisbətən enli və ağız tərəfə doğru getdikcə daralan uzunsov qab
“Doldurmaq”dan f.is
f. 1. Boş şeyi dolu etmək, bir şeyin içinə doluncaya qədər şey qoymaq (tökmək), dolu hala gətirmək. Kisəni unla doldurmaq
“Doldurtmaq”dan f.is
“Doldurmaq”dan icb
sif. xüs. Bir şeyi doldurmaq üçün yarayan. Doldurucu materiallar
“Doldurulmaq”dan f.is
məch. 1. Boş bir şeyin içinə doluncaya qədər şey qoyulmaq (tökülmək), dolu hala gətirilmək. Kisələr unla dolduruldu
sif. 1. Orta dərəcədə kök, dolu, ətli-canlı. Dolğun yanaq. – …Şərəf … qələmə ağaclar kimi şax və nazik bədənli Şirzadı, … dolğun, qarayağız Qızyetəri
“Dolğunlaşmaq”dan f.is
f. 1. Kökəlmək, ətəcana gəlmək. Səlim daha dolğunlaşırdı. S.Rəhimov. 2. Yetkinləşmək, kamala yetmək. 3
is. 1. Köklük, doluluq. 2. Dolmuş şeyin halı. 3. məc. Yetkinlik. 4. məc. Mənaca, məzmunca mükəmməllik
f. Dolğunlaşmaq, yetişmək. Cavan qız sinni-şəbabətə yetmişdi… Boy ucalıb, köksü dolğunub, simasında da ayrı məlahət görünürdü
sif. sifəti dolu, kök; koppuşsifət. [Teymur] dolğunsifət, enlikürək, bədəncə sağlam, çevik bir oğlandı
bax dolğun 1-ci mənada. Bir az sonra yemək otağına iki tələbə də girdi: biri dolğunvücud, qırmızısifət idi, o biri arıq, ortaboylu idi
is. [ing.] 100 sentə bərabər pul vahidi
is. Tənək yarpağına və ya kələm yarpağına bükülmüş, döyülmüş ətdən və düyüdən hazırlanan xörək. Yarpaq dolması
“Dolmaq”dan f.is
f. 1. Bir yerə daxil olub onu doldurmaq, başdan-başa hər yerini tutmaq, boş yer qoymamaq. Evə adamlar doldu
sif. Dolmaya yarayan. Dolmalıq ət, yarpaq
f.sif. 1. Dolu hala gəlmiş, içində boş yer qalmamış. Dolmuş qab. 2. məc. Doluxsunmuş
is. Havada donub tökülən yağmur dənələri. Dolu yağmaq. – Gah dolu tökür, gah gurşad yağır, sel-su bir-birinə qarışır
sif. 1. İçərisi boş olmayan, ağzına qədər bir şeylə doldurulmuş, ya dolmuş. Dolu şüşə. Dolu qab. Dolu hovuz
zərf Ağzınacan dolu olduğu halda
f. 1. Aramsız surətdə bir şeylə dolmaq və boşalmaq. Şəhərin arvadları dəstə-dəstə hacının böyük bacısı Pərinin evinə dolub-boşalmaqda idilər
sif. Dolğun, bir qədər kök, ətli-canlı