is. köhn. Dueldə iştirak edən adam
[ital.] mus. Hər biri müstəqil olmaq üzrə ikilikdə oxunan və ya çalınan musiqi əsəri. Leyli ilə Məcnunun dueti
[rus.] Qızmış hava ilə içində yemək bişirmək üçün (adətən, mətbəx plitəsi içərisində yerləşən) dəmir qutu
1. sif. Ərinin ölümündən sonra ərə getməmiş (qadın); arvadının ölümündən sonra evlənməmiş (kişi). Dul arvad yetim saxlar; Naxırçıya minnət qoyar
is. “Dul”dan oxş
“Dullaşmaq”dan f.is
f. Əri (və ya arvadı) ölmək; dul qalmaq
“Dul”dan kiç. və oxş. [Sultan bəy:] …Mənimki bir hallıca, dulluca arvaddır… Ü.Hacıbəyov
is. Dul olma, dul qadının, ya kişinin hal və vəziyyəti
is. Saxsı qab qayıran usta. [Güllü:] Amma hacı heç bilmir ki, məni Allah yaradıb, dəmirçi döyüb, yoxsa da dulus palçıqdan yoğurub? Ə
bax dulus. Azərbaycan etnoqrafiyasının öyrənilməsi üçün xüsusi əhəmiyyəti olan bu qab qədim dulusçuların yüksək məharətini göstərir
bax dulusluq
is. Saxsı qab karxanası
is. Dulusun sənəti, işi, peşəsi. Dulusluq edib sarı palçıqdan saxsı qablar qayırmaq, bu qabları naxışlamaq, bəzəmək – qoca bağbanın böyük qardaşı İbra
“Duma” sözünün keçmişdə danışıq dilində işlənən təhrif edilmiş forması. Karişeytan dedin dəmir yolunu; Xalqa etdin həram dum pulunu
[coğrafi addan] : Dum-dum gülləsi – ucu küt olub ağır surətdə yaralayan, qəlpələnən güllə
[rus.] tar. Rusiyada: bir sıra mərkəzi və yerli idarə orqanlarının adı. Dövlət duması (Rusiyada: qanunvericilik hüququna malik, seçilən nümayəndələr m
is. tar. Dövlət, ya şəhər duması üzvü (bax duma)
is. 1. Atmosferin aşağı təbəqələrində su buxarının toplanması nəticəsində əmələ gələn kəsif, tutqun hava kütləsi; sis
bax duman 1-ci mənada. Hər yeri duman-çiskin qapladı. – Ağ atlı fayton tərpəndi, zınqıldaya-zınqıldaya səs saldı, duman-çiskin içində Cavanşir qəsəbəs
“Dumanlamaq”dan f.is
f. 1. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü çökmək; duman, tüstü basmaq. 2. məc. Bulandırmaq, qaraltmaq, tutqunlaşdırmaq, kəsifləşdirmək
“Dumanlandırılmaq” dan f.is
məch. 1. Tüstüləndirilmək. 2. məc. Tutqunlaşdırılmaq, kəsifləşdirilmək
“Dumanlandırmaq”dan f.is
f. 1. Tüstüləndirmək, tüstü buraxmaq. 2. məc. Tutqunlaşdırmaq, dumanlı etmək; anlaşılmaz, görünməz hala salmaq; üstünü örtmək
f. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü qaldırmaq; tüstüləmək. Zərrintac xanım kreslodan üzüyuxarı dumanlandırdığı boz tüstünün içində sanki Xosrov
“Dumanlanmaq”dan f.is
məch. 1. Dumanla (tüstü ilə) örtülmək (dolmaq); duman basmaq, duman bürümək. Hava dumanlandı. – Toz ərşə dayandı, göy dumanlandı
“Dumanlaşmaq”dan f.is
f. Dumana bürünmək, dumanla dolmaq. Hava dumanlaşır, deyəsən, yağacaq
“Dumanlatmaq”dan f.is
f. 1. bax dumanlandırmaq. Arabanın boynunda çöməlmiş, domuşub oturan Əsgər çırt çubuğunu qurdalayıb tüstüsünü dumanladır, hey fikirləşirdi
sif. 1. Dumanla örtülü, duman bürümüş. Dumanlı hava. Dumanlı göy. – Payızın dumanlı bir günü idi. A.Şaiq
sif. Çox tutqun, duman və çiskin qaplamış. Dumanlı-çiskinli hava
is. 1. Duman içində olan, duman qaplamış yer. Qurd dumanlıq sevər. (Ata. sözü). // Duman, duman kütləsi
bax dumanlıq 1 və 2-ci mənalarda
sif. Aydın, saf, təmiz. Dumansız göy. Dumansız hava. – Bağçasız, barsız dağlar; Dumansız, qarsız dağlar; Mən sizə arxalandım; Siz olduz karsız, dağlar
is. Havada duman olmadığı hal; təmizlik, aydınlıq (havada)
is. Biri böyük, biri kiçik olmaqla ikiçanaqlı zərbli musiqi aləti. Dumbul çalmaq. – Dumbul əvvəl ağır, sonra sürətli templə çalınardı
is. Dumbulda çalan çalğıçı. Dumbulçu həmin mahnının tempi ilə dumbulu çalar, iştirak edənlər də aşağıdakı mahnını oxuyardılar
is. Dumbulçunun işi, peşəsi
dumdum halvası dan. – real olmayan, həqiqətdə tapılmayan, mümkün, yaxud asan olmayan şey haqqında
is. məh. Fırfıra
sif. 1. Lap duru, büllur kimi şəffaf. Dumduru su. – Araz gəlir daşınnan; Suyu qalxır başınnan; Əzəli dumduruydu; Bulandı göz yaşınnan
is. Dumduru şeyin hal və keyfiyyəti
is. məh. 1. bax tumurcuq. 2. Açılmayıb düymə halında olan qönçə, çiçək qönçəsi. Alça ağacı dumruq göstərir, daha yazdır
“Dumruqlanmaq”dan f.is
f. Tumurcuqlanmaq, tumurcuq əmələ gəlmək