sif. mus. İki takt davam edən, iki takta uyğun olan. İkitaktlı pauza
sif. k.t. İkitarlalıq üsulu ilə bağlı olan. İkitarlalı əkin sistemi. İkitarlalı təsərrüfat
is. k.t. Hər il torpağın yarısını heriyə qoymaq qaydası ilə aparılan torpağı becərmə üsulu
sif. İki tərəfli (laylı), iki tayı olan. İkitaylı darvaza. İkitaylı pəncərə. – Ziyafət salonunun böyük və ikitaylı qapısı birdən açıldı
bax ikisimli
sif. İki qatdan, iki təbəqədən, iki laydan ibarət olan. İkitəbəqəli torpaq
is. İkitəbəqəli şeyin hal və keyfiyyəti
bax ikiçarxlı
is. zool. Həm qəlsəmələri, həm də ciyərləri ilə tənəffüs edən balıqlar dəstəsi
sif. 1. İki tərəfi olan. İkitərəfli cisim. İkitərəfli qapı. 2. İki istiqamətdə gedən, iki tərəfdən baş verən
sif. Tərkibi iki ünsürdən ibarət olan, cüttərkibli. İkitərkibli cümlə
is. Bir-birinə zidd iki dəstəyə ayrılma; təfriqə, nifaq, çəkişmə. □ İkitirəlik düşmək – nifaq düşmək, arasında ədavət düşmək
bax ikiləpəlilər
sif. 1. İki ton ağırlığında şey tutan. İkitonluq yük maşını. 2. İki ton ağırlığında olan. İkitonluq yük
sif. Üzdə bir cür, dalda başqa cür danışan, hərəkət edən; riyakar, qeyrisəmimi. İkiüzlü adam. – Siz bağışlayın, yoldaş Mədəd, bu Tanrıverdi xalis ikiü
sif. 1. Üzü ilə astarının rəngi, naxışı və s. bir cür olan, hər iki üzü, hər iki tərəfi bir cür olan
is. Özünü üzdə bir cür, dalda isə başqa cür göstərmə; riya, riyakarlıq. İkiüzlülük etmək. – Dünyada saxtalığı, ikiüzlülüyü, riyanı və hiyləni sevməyən
bax ikihədli
sif. kim. İki valentdən ibarət olan
sif. 1. İki verst uzunluğunda olan. İkiverstlik məsafə. İkiverstlik yol. 2. İki verst miqyaslı. İkiverstlik xəritə
sif. İki yanı olan
sif. İki yarusu olan. İkiyaruslu teatr zalı
sif. İki yaşında olan, ikiyaşlı. İkiyaşar dana. – Qulanlar böyüyüb ikiyaşar (z.) olmuşdular. “Koroğlu”
bax ikiyaşar
bax ikiadamlıq
sif. İki zirvəsi (təpəsi, başı) olan
is. [ər.] Tamamlama, bitirmə, qurtarma, mükəmməlləşdirmə. Darülədəbin bilməliyiz qədrini, millət! İkmalına göstərməli olduqca həmiyyət
[yunancadan] Xristianlarda: Allahın, yaxud övliyaların şəkli
is. [ər.] İyrənmə, çimçişmə, diksinmə, nifrət. Bu bədheybət adam xanın gözünə sataşdıqda sanki xanda ona qarşı bir ikrah hissi əmələ gəldi
is. [ər.] Hörmət, sayğı, əzizləmə, ehtiram, hörmət göstərmə. Xalqın işi bizlərə ikram idi; Ax, necə kef çəkməli əyyam idi
is. 1. Latın əlifbasının iyirmi dördüncü hərfi (). 2. riyaz. Məlum olmayan və “” hərfi ilə işarə olunan kəmiyyət
is. [ər. əsli yun.] Vaxtilə yalançı kimyagərlərin xariqüladə bir qüvvə və təsirə malik olduğunu zənn etdikləri mövhum bir maddə
is. [ər.] Kifayətlənmə, qane olma. □ İktifa etmək (eləmək) – 1) kifayətlənmək, qane olmaq. [Hatəmxan ağa:] Niyə başa düşmədin, balam, çox arvad almaq
is. [ər.] Sakin olma, oturma, bir yerdə yaşamaq üçün qalma, qərar tutma. Mümkün degil, Füzuli, cahanda iqamətin; Bihudə sən bu mərhələdə məskən eylədi
is. [ər. iqamət və fars. …gah] İqamət yeri, oturulan yer, məskən. [Ata:] Müqəddəs qanuna görə iqamətgahı kim verəcək? Çəmənzəminli
is. [ər.] Bəxt, tale; bəxti gətirmə. Sənsən mənim ayım, günüm, hilalım; Dövlətim, iqbalım, cahım, cəlalım
is. [ər.] Bir işə səbatla təşəbbüs etmə, başlama. □ İqdam etmək – təşəbbüs etmək, başlamaq, girişmək
[ər. “iqdam” söz. cəmi] kit. bax iqdam. Belə bir iqdamatın iki qisim gözəl nəticəsi ola bilər. C.Məmmədquluzadə
is. [ər.] 1. Bir ölkənin, bir yerin meteoroloji şəraitinin (havası, suyu və s.) xüsusiyyətləri, ab-havası
“İqlimləşdirilmək” dən f.is
məch. Yeni iqlim şəraitinə, yeni mühitə alışdırılmaq
“İqlimləşdirmək”dən f.is. Toxumdan alınan bitkilər gec meyvəyə düşür və müxtəlif keyfiyyətli olur. Sitrusların bu qayda ilə çoxalmasından iqlimləşdirm
f. Yeni iqlimə uyğunlaşdırmaq, yeni mühitə alışdırmaq (heyvanları, bitkiləri)
“İqlimləşmək”dən f.is
f. Yeni iqlim şəraitinə, yeni mühitə uyğunlaşmaq, alışmaq
[ər.] : iqna etmək klas. – qane etmək, qənaətləndirmək, qənaətbəxş olmaq; razı etmək. [Qız:] [Nizamüddövlənin adamları] hər gün gəlib, məni iqna etmək
is. [ər.] 1. Dil ilə söyləmə, ifadə etmə, dili ilə təsdiq etmə, etiraf. // Öz sözündə, əhdində möhkəmlik, dayanıq, səbat, sədaqət, vəfa
sif. Dəyanətsiz, öz sözündə, vədində, qərarında sabit olmayan. Vaqif sevdi bir iqrarsız bivəfa; Badə getdi tamam çəkdiyi cəfa
1. Latın əlifbasının axırıncıdan əvvəlki hərfi (). 2. riyaz. X, Z hərfləri ilə yanaşı olaraq, həmin hərflə işarə olunan məchul kəmiyyət
is. [ər.] köhn. 1. Bağışlanmış və ya icraya verilmiş yer. 2. Malikanə