[lat. positivus – müsbət] Obyektiv varlığın və şeylərin mahiyyətinin dərk oluna bilməsini inkar edən, təcrübəni təhrif edərək onu subyektiv hiss və tə
“Pozmaq”dan f.is
f. 1. Yazını rezin və s. ilə silmək, yaxud üstündən xətt çəkməklə qaralamaq. Əlyazmasının bir abzasını pozmaq
is. 1. Hər hansı bir qaydanı, qanunu, üsulu və s.-ni pozan. 2. Pozğunluq salan, nizamsızlıq, qaydasızlıq törədən
is. Pozucunun gördüyü iş, pozğunluq salma işi
sif. 1. Pozulmuş, silinmiş, qaralanmış. Sətirdə pozuq yeri oxumaq olmur. 2. Bərbad, düzgün olmayan, təhrif edilmiş, düzgün tələffüz edilməyən
bax pozğunluq 3-cü mənada
“Pozulmaq”dan f.is. Övladı başlı-başına buraxmaq – ictimai asayişin pozulmasına səbəb olmaq, cəmiyyətə zərər vermək deməkdir
məch. 1. Üstündən xətt çəkilmək; silinmək, qaralanmaq (yazı haqqında). Yazılan pozulmaz. (Məsəl). Vaxtında dərsə gəlməyənlərin adı pozulacağı ehtimalı
sif. Pozulmayan, başqa şəklə düşməyən, dəyişməz, sabit şəkildə qalan. Müəllimin bu sözləri özünün bütün mülayim ahəngi ilə, bütün mənalı ifadəsi ilə b
f.sif. 1. Üstündən xətt çəkilmiş; qaralanmış, silinmiş. Pozulmuş cümlə. – Yazısı pozulmuş kağız hisdən sapsarı saralmışdı
“Pozuluşmaq”dan f.is
qarş. Araları dəymək, küsüşmək. [İnci:] Biz Mürşidlə bu binanın üstə pozuluşduq. S.Rəhman
is. 1. Ağac və kolların dibindən göyərən zoğ(lar), bic(lər). Ağacın pöhrələrini qırmaq. – İllərdən bəri suyun lilləndiyi bu adalarda balaca pöhrələr ə
“Pöhrələnmək”dən f.is
f. 1. Ağac və kolların dibindən pöhrə göyərmək. Nar ağacı tez pöhrələnir. – Yer buğlandıqca ağaclar pöhrələnir, güllər qönçələnir, taxıllar qalxırdı
sif. 1. Pöhrəsi olan; zoğlu. Pöhrəli ağac. 2. Çoxlu cavan ağaclar bitmiş. Qalın pöhrəli dağın ətəyini Qaradağ xanlığının geniş və qocaman bağı tutmuşd
is. Çoxlu cavan ağaclar bitmiş yer, çoxlu cavan ağac olan sahə. Pöhrəliyi tarla üçün təmizləmək. – Qaçaq Nəbi ağ çadırı söküb, ağac-uğacına qədər pöhr
“Pörşələmək”dən f.is
f. Pörtüb tükünü çıxarmaq, təmizləmək. [Odabaşı:] İbrahim qırx-əlli cücə başı kəsib bədənlərini pörşələyirdi
“Pörtləmək1”dən f.is
“Pörtləmək2”dən f.is
bax pırtlamaq 1 və 2-ci mənalarda
bax pörtmək
“Pörtlətmək”dən f.is
“Pörtləmək2”dən icb. Göyərti yumşalana qədər ağzı örtülü qabda pörtlədin
“Pörtmək”dən f.is
f. 1. Qırmızı olmaq, qırmızılaşmaq, qırmızı rəng almaq, qızarmaq. Kiçikbəyimin buğdayı üzü pörtür, nəşə ilə əllərini ovuşdurur… Çəmənzəminli
“Pörtülmək”dən f.is
f. 1. Pərt olmaq, qızarmaq. [Sirat:] Gözlərin qızarıb, pörtülmüsən. Ə.Əbülhəsən. 2. məch. Qaynar suya salınıb çıxarılmaq, yaxud üstünə qaynar su tökül
“Pörtüşmək”dən f.is
bax pörtmək 1-ci mənada. Söylə, neçin pörtüşdün, söylə, qızardın neçin? S.Rüstəm
[yun.] Öz işini təcrübi cəhətdən yaxşı bilən, öz ixtisası üzrə böyük təcrübəsi olan; ancaq praktika yolu ilə böyük təcrübə qazanmış adam
sif. [yun.] 1. Praktikaya aid olan, praktika ilə, real tələbat və imkanlarla əlaqədar olan; təcrübi. Praktik məqsəd
[yun. praktikos – işcil] bax təcrübə. Praktika göstərdi ki, opera bütünlükdə geniş tamaşaçı kütlələrinə çata bilmişdir və bunun səbəbi də operanı yaza
[yun.] Təcrübə keçən adam; təcrübəçi. Praktikant tələbə
bax praktik. Atasının təklifi [Əzizin] ağlına batsa da, bu işin praktiki həllində acizlik çəkirdi. Ə
is. Həyata praktik münasibət, hər şeydən fayda götürmə bacarığı; praktisizm (2-ci mənada)
[yun.] Hər hansı bir fənn üzrə praktik məşğələ növü (əsasən ali məktəblərdə). Kimyadan praktikum. Praktikum rəhbəri
[yun.] 1. Nəzəri biliyin əhəmiyyətini qiymətləndirməyərək, praktik fəaliyyətə üstünlük vermə. 2. Bir şeyə işgüzar münasibət
is. [yun.] İşarə sistemi ilə onu tətbiq edənin arasındakı əlaqəni öyrənən bilik sahəsi
[yun.] 1. Praqmatizm tərəfdarı. 2. Tarixi faktların şərhində praqmatizm tərəfdarı olan tarixçi
[yun. pragma – iş, praktika] 1. Müasir fəlsəfədə geniş yayılmış subyektiv idealist cərəyan (uzun müddət ABŞ-ın mənəvi həyatında hökmran olmuş, yalnız
[rus.] Ordu və donanmada ən kiçik zabit rütbəsi; habelə belə rütbəsi olan hərbi xidmətçi
[rus. православие] 1. Xristianlığın mühüm bir qolu olub Bizansda təşəkkül tapan dini məzhəb. Pravoslav məzhəbinin nümayəndələri
is. Xristianlığın başlıca olaraq Şərqi Avropa, Yaxın Şərq və Balkanlarda yayılmış mühüm cərəyanlarından biri
is. [fr.] Hər hansı bir qanunun, qərarın giriş hissəsi
[lat.] 1. Məntiqdə: hökmün obyekti haqqında deyilən fikir; məntiqi xəbər. Predikatın və subyektin ənənəvi anlayışları
sif. [lat.] mənt. qram. Predikat funksiyasında işlənən, predikat olan. Predikativ zərf
is. mənt. qram. Predikatın xassəsi. Predikativlik xüsusiyyəti. Predikativliyin ifadə vasitələri