1. “Qonuşmaq”dan f.is. 2. is. Söhbət, danışıq
f. Danışmaq, söhbət etmək. İndi mən gənc şairlə lazımi qədər danışıb qonuşa bilərəm. M.S.Ordubadi. [Zeynalın] fikrində vardı ki, əvvəlcə bu ayrılmaq m
zərf Tez, çaparaq, cəld, tələsik. Bu sözü eşidincə, qoparaq onun ardınca getdim. □ Qoparağını götürmək – bax qoparaqlamaq
1. “Qoparaqlamaq”dan f.is. 2. zərf Çaparaq, yüyürərək, cəld
f. 1. Dalınca qaçmaq, təqib etmək. 2. Bərk qaçmaq, çapmaq
f. Cəld qaçmaq, qoparaq getmək
“Qopardılmaq”dan f.is
“Qoparmaq”dan məch
“Qoparılmaq”dan f.is
1. “Qoparmaq”dan məch. Səkinə qoparılmış gül yarpağı kimi solub getməkdə idi. Mir Cəlal. 2. Ayrılmaq
“Qoparmaq”dan f.is
f. 1. Dartaraq və ya çəkərək bir şeyin bir hissəsini ayırmaq, kəsmək, üzmək, qırmaq. Bloknotdan bir vərəq qoparıb yazdım
“Qopartmaq”dan icb
“Qopartmaq”dan f.is
bax qoparmaq. Köhnə suvağın üstünə təzə suvaq çəksən, köhnəni də divardan qopardıb özü də tökülər yerə
“Qopmaq”dan f.is
f. 1. Dartılmaq, çəkilmək və s. nəticəsində kəsilmək, üzülmək, qırılmaq. Paltarın düymələri qopdu. – Sanki onun ürəyi şaxta vurmuş qönçə kimi qopub dü
1. sif. Qopmuş, qırılmış, cırılmış, kəsilmiş, kəsik. 2. is. Bir şeyin qopmuş, qırılmış, cırılmış, zədələnmiş, yaxud sınıb düşmüş yeri
qarş. Hamı birdən yerindən sıçrayıb yüyürmək; cumuşmaq. Bunu görcək arvad-uşaq, it bağıra-bağıra quruta tərəf qopuşdular
is. Orta Asiya xalqlarında və qədim Azərbaycanda saza oxşar musiqi aləti. Ozanlar ozanı Dədə Qorqud gəldi, sədəfli qopuzunu sinəsinə basıb, igidə belə
is. Ocaq və ya təndirdə odun yandıqdan sonra qalan xırda od parçaları, kül arasında işıldayan xırda kömür parçaları
is. Üzümün dəyməmişi, kalı. Qora suyu. Qora dişi qamaşdırar. – Saxlaram qora səni; Kal səni, qora səni; Sən getdin, tez gələsən; Kim saldı tora səni
is. 1. Qora suyu. 2. Üzüm və müxtəlif meyvə şirəsindən hazırlanan riçal. 3. məc. Göz yaşı. Gözündən tökülən qorabanı əlinin arxası ilə silərək qaşına
is. məh. Üzüm yetişib qurtardıqdan sonra, təzədən ikinci dəfə yetişməyə başlayan üzüm. Bu il qorabaşı olmadı
is. Üzüm dəyən vaxtı, yayın ən isti vaxtı. Avqust ayı bizim camaat arasında “qorabişirən ay” adı ilə məşhurdur
is. zool. Bədəni göy, qarnı və sifəti ağ köçəri quş
is. Abqora, kal üzümün turş şirəsi
f. məh. Bir şeyi çox qoruyub saxlamaq, gözdən qoymamaq, üstündə əsmək. Bəxti malını qorğanır, onun üstündə, doğrudan da, ilan kimi qabıq qoyurdu
zərf Çox ehtiyatla, çəkinəçəkinə. Mən qorxa-qorxa kresloların birinin üstə oturub yumşaq məxmər döşəyin içinə … qulaylandım
dan. bax qorxaq
sif. 1. Qorxu hissinə tez qapılan, ürəksiz, ağciyər, xoflu, cəsarətsiz. Qorxaq adam. Qorxaq xasiyyət
zərf Qorxaq adamlar kimi, qorxaq adama xas olan bir şəkildə. Qorxaqcasına dala çəkilmək
is. Qorxağa xas olan hal; cəsarətsizlik, ürəksizlik, ağciyərlik. Çətinlik qarşısında qorxaqlıq göstərmək
“Qorxmaq”dan f.is
f. 1. Bir adam, ya şey, yaxud hadisə və s. qarşısında qorxu hiss etmək, ürkmək, xoflanmaq, qorxaqlıq göstərmək
bax qorxmazlıq. Lakin bu qorxmamazlığa və cürətliliyə baxmayaraq, Baxış oğlu Həsən çox da şəriət qoyan qanundan çıxmaz və dinin yolunu azmazdı
sif. Heç şeydən qorxmayan, çəkinməyən; ürəkli, qoçaq, cəsur, igid. Nəhayət, bəlli oldu ki, qorxmaz uşaq tüfəng ilə o tərəflərdə gəzişirmiş
is. Heç şeydən qorxmama; cəsurluq, igidlik, qoçaqlıq, rəşadət, ürəklilik. Əmirin üsuli-idarəsinə qarşı bir düşmən kimi hücum edən şair öz böyüklüyünü
is. 1. Gözlənilən və ya yaxınlaşan bir təhlükə qarşısında hasil olan həyəcan halı, dəhşət, təlaş hissi; hövl, xof
is. bax qorxu 2-ci mənada
sif. Heç şeydən qorxmayan, çəkinməyən; çox ürəkli. Qorxubilməz uşaq
is. Heç bir şeydən qorxmamazlıq, ürəklilik
“Qorxudulmaq”dan f.is
“Qorxmaq”dan məch
sif. 1. Qorxunc, qorxu hissi doğuran; qorxu gətirən, qorxudan, dəhşətli. Qorxulu nağıllar. Qorxulu yuxu
is. 1. Təhlükə, qorxulu vəziyyət. 2. Quşları, heyvanları qorxutmaq üçün bostan və tarlada qoyulan uyuq
sif. 1. Dəhşət doğuran, qorxuya salan, vahiməyə salan, dəhşətli. Qorxunc səs. – Dərə qərbə getdikcə qayalıq, dağlıq iri və oyuq daşlarla dolu qorxunc
sif. və zərf 1. Qorxusu olmayan, qorxu bilməyən, qorxmaz, heç şeydən ehtiyat etməyən, qorxmayan, çəkinməyən
is. 1. Qorxu bilməmə, heç şeydən qorxmama, çəkinməmə; cəsarət. [Qız] məni özünün dalğınlığı, qorxusuzluğu ilə maraqlandırdı
f. Qorxmaq (çoxları), hamısı qorxmaq. Çinovniklərdən hər biri bu sözlərin hədyan və başdan-ayağa yalan olduğunu anlayıb, bu hədyanatı eşitdikcə dəxi d