– Başımız üzərində bütün qüvvəti ilə hərarət saçmaqda olan günəş qumsallığı qor halına gətirmişdi.
◊ Qor dolmaq, qor tökülmək (yerinə, yatağına və s.) – bir an rahat ola bilməmək, gözünə yuxu getməmək. Mehman sabaha kimi, yerinə bir odlu qor dolmuş kimi, əlləşdi.
Qorxmazın sözləri qor olub, Salehin yerinə dolmuşdu.