is. Kiçik oğlan uşağı
top. Həm oğlan(lar), həm də qız(lar), oğlanlarla qızlar birlikdə. Oğlanlı-qızlı köməyə gəlmək. – [Yaşlı kişi:] Oğlanlı-qızlı bir araya toplaşır, Şərəf
is. Kişi cinsinin evlənənə qədər olan halı, oğlan olma dövrü
1. is. Oğurluq edən adam, oğurluqla məşğul olan adam. Casusmusan ki, yoxsa oğru? Ya əyrimisən ki, yoxsa doğru? Xətayi
top. Oğrular, oğurluqla məşğul olan adamlar, əli düz olmayan adamlar; cinayətkarlar. [Cındırlı kişi:] Burada oğruəyri çox olduğundan müştəriləri nərdi
top. Oğurluqla, quldurluqla məşğul olan adamlar. Leylək oğruquldurun əzizi, iki gözü idi. S.Rəhimov
is. Oğru dəstəsinin başçısı, oğrulara başçılıq edən adam. [Qulu:] Bəli, Tehran həbsxanasından qaçmış oğrubaşı Səftərsən
zərf və sif. Gizlicə, başqalarına sezdirmədən, başqalarına bildirmədən. Ovçu görmüş maral kimi səksənib; Oğrun baxabaxa bu yanə gəlsin! Q
zərf bax oğrun. Gəlinin başına bəy alma atır; Gəlin oğrun-oğrun baxıb naz satır. Şəhriyar
bax oğrun. Oğrunca nəzər salmaq. – Nəbi kişi göz qapaqlarını qaldırıb tərs-tərs, ancaq oğrunca saqqalına dən düşmüş memara baxdı
is. 1. Kişi cinsindən olan övlad. Onun oğlu olub. İki qızı, bir oğlu var. – [Qurbanəli:] Qaldır başını, sən axı Qurbanəlinin oğlusan
top. Oğullar, qızlar bir yerdə. [Murad] …evli və oğul-uşaq sahibi idi. S.Hüseyn. [Cahan:] Əsgər, gəl evlən, ev-eşik yiyəsi ol, oğul-uşaq sahibi ol… Ü
is. 1. Oğulun ata-ana qarşısında borcu, vəzifəsi, haqqı; övladlıq. Oğulluq borcu. Oğulluq etmək. 2. Biri tərəfindən övladlığa götürülmüş, yaxud ana ar
sif. Oğlan övladı olmayan, oğlu olmayan, yaxud oğlu ölmüş. Oğulsuz analar yasa batmışdır. S.Vurğun
is. Oğlan övladı olmayan ata-ananın halı, oğlu olmama
“Oğurlamaq”dan f.is
f. Başqasına məxsus şeyi, malı, pulu və s.-ni gizlincə götürüb mənimsəmək, aparmaq. [Odabaşı Xudayar bəyə:] …Yekə kişi, xalqın eşşəyini oğurlayıb gəti
“Oğurlanmaq”dan f.is
1. məch. Oğurluqla mənimsənilmək, aparılmaq, ələ keçirilmək. Kassa oğurlandı. 2. f. Gizli olaraq görmək, başqalarına sezdirmədən görmək (bir işi)
“Oğurlatdırmaq”dan f.is
icb. Başqası vasitəsilə oğurlatmaq, ələ keçirtmək. O məlun kəbin verməmək üçün bu kağızı bizdən oğurlatdırmışdır
“Oğurlatmaq”dan f.is
icb. 1. Bir şeyi başqasının vasitəsilə xəlvəti əlinə keçirmək. [Xaqani:] Bir yanda toy-büsat, bir yanda matəm; Şah qız oğurladır, rəzalətə bax
is. 1. Başqasının malını, şeyini, pulunu və s. oğurlama işi; oğrunun işi, peşəsi. Oğurluqla məşğul olmaq
zərf Gizlicə, xəlvəti, başqalarına sezdirmədən. Oğurluqca içəri girmək. – …Mən üç yüz evin kattası ola-ola bir ulağ da tapa bilmirəm, gedərəm oğurluqc
is. məh. Balası öldükdən sonra süd verən inək. Oğursağı sağmaq
is. Göytürk imperatorluğu dövründə 9 tayfadan birini təşkil edən, bugünkü Azərbaycan və Türkiyə türkləri ilə yanaşı türkmən və qaqauzların da mənşəyin
nida. 1. Heyrət, təəccüb bildirir. Oh, nə hündür ağacdır. 2. Qorxu, ürək sıxıntısı bildirir, yaxud zəhmət və sıxıntıdan qurtardığına dəlalət edir
təql. İnək, öküz və b. iribuynuzlu heyvanları hərəkətə gətirmək və ya hərəkətini sürətləndirmək üçün çıxarılan səs
“Ohalamaq”dan f.is
f. “Oha” edərək inək, öküz və b. iribuynuzlu heyvanı hərəkətə gətirmək və ya hərəkətini sürətləndirmək
nida. Gözlənilməz bir şey qarşısında təəccüb, heyranlıq, sevinc, yaxud tərif bildirir. [Səfər bəy:] Oho, xoş gəlmişsən, xoş gəlmişsən, elə bu saat sən
nida. 1. Təəssüf, məyusluq, peşmançılıq, narazılıq və s. hissləri ifadə edir. Ox, bu nə işdir, elədim
is. 1. Yayla atılan itiuclu və ya ucuna iti dəmir keçirilmiş mil (qədim silah növü). Oxu yaya qoymaq
top. köhn. Ox və kamandan ibarət primitiv silah; ox-yay. Elə ki, gün batdı, axşam oldu, Məlikməmməd qıvraq geyinib, ox-kamanını götürüb bağa getdi
bax ox-kaman
bax oxvari
“Oxalamaq”dan f.is
bax ovxalamaq. [Yəhya Kamal] …gözlərini oxalayıb bir də baxdı. Mir Cəlal
“Oxalanmaq”dan f.is
bax ovxalanmaq. Mururizamanla oxalandı; Töküldü ehramların daşı. O.Sarıvəlli
is. köhn. Ox-kamanla silahlanmış əsgər
[lat. Sagittarius] – Zodiak bürcü
nida. Məmnunluq, sevinc, bir şeydən xoşlanmanı, bir şeyin cana yayıldığını bildirir. [Təlxək Əcinnəyə:] Oxay! Canıma yayıldı… Ə
is. köhn. Çiyindən asılan oxqabı, oxluq, sadaqa (dəridən və ya ağacdan olardı). [Qara Məlikin] kamanı köhnə oxdanı sadə bir dəridən ibarət idi
bax oxdan
“Oxlamaq”dan f.is
f. 1. Oxla vurmaq. Ceyranı oxlamaq. – Yanaqların güldü, solmaz; Oxladın, yaram sağalmaz. Aşıq Ələsgər
“Oxlanmaq”dan f.is
məch. 1. Oxla vurulmaq. İgidim oxlanıbdı; Ürəklər qara qandı. (Bayatı). 2. dan. Ox keçirilmək, ox salınmaq (bax ox2 3-cü mənada)