bax vəbal
sif. [fars.] klas. Bağlı, əlaqədar, asılı. Bu gündən etibarən mənim həyatım sənə vabəstədir. A.Şaiq. Ruhum! Səadətim sənə vabəstə hər zaman! Sənsiz ca
is. Bağlılıq, əlaqədarlıq, asılılıq. Vabəstəlikdən bəlkə qurtulaq; Açıla qoldan bu tənabımız. Şəhriyar
sif. [ər.] Yerinə yetirilməsi mütləq lazım olan, labüd olan, zəruri, ən mühüm. Vacib məsələ. Bu gün çox vacib işim var
is. [ər. “vacib” söz. cəmi] köhn. Din və köhnə adab baxımından yerinə yetirilməsi və ya riayət edilməsi vacib olan işlər
bax vacib. [Salman bəy:] Bu gecə saat birəcən yazmışam, genə qurtara bilməmişəm. Hamısı vacibli kağızlardı
is. Yerinə yetirilməsi vacib, məcburi olma; lazımlıq, labüdlük. [Xəlil Rzanın] “Hara qaçırsan, dayan!” əsəri qaldırdığı problemin vacibliyi, əhatə dai
[fars.] Məcbur, məcburiyyət qarşısında qalan. Mən belə etməyə vadaram. □ Vadar etmək – məcbur etmək. Bu xətti-hərəkəti tutub getməyə möhtərəm yazıçıla
is. [ər.] 1. İki dağ arasında böyük, uzun çuxur, düzən. Buranın [Dağıstanın] o biri dağlıq qismi bəzi məhsuldar vadi və yaylaqlara malik olsa da, ümum
[alm.] Üzərində dama-dama naxışlar olan yüngül peçenye növü (bəzən içinə dondurma və s. tökmək üçün qovuq şəklində olur)
is. [lat.] Qadınlarda xarici cinsiyyət orqanlarının yüksək həssaslığı
is. [fars.] köhn. Bir, yaxud bir neçə şəxs tərəfindən növhə, mərsiyə, yaxud nəğmə oxunarkən son beyti və ya beytləri təkrar edən adam
is. [fars.] köhn. Bir neçə şəxs tərəfindən təkrar olunan son beyt və ya beytlər
is. köhn. Vagirin işi. □ Vagirlik etmək – başqası tərəfindən oxunan növhənin, mərsiyənin, yaxud nəğmənin son beytini təkrar etmək
[fars.] : vagüzar etmək köhn. – həvalə etmək, tapşırmaq; birinin üzərinə, öhdəsinə qoymaq. [Şah:] İndi … mən məcburam ki, səltənətdən əl çəkib, taxt-t
is. 1. zool. Əsasən balıqla qidalanan uzundimdik quş. Boz vağ su yaxınlığında yaşayır və orada da qidalanır; onun ayaqları uzun olur, nəinki pəncə lül
sif. məh. 1. Həddindən artıq yetişmiş, vaxtı ötmüş, vaxtında biçilməmiş və ya dərilməmiş. Qızılgüllər vağam olub töküləndə budağında; Ölməz şair, sən
f. 1. bax vağanımaq. 2. Rütubətdən pozulmaq, tökülmək
f. Ötmək, vaxtında biçilməyib və ya dərilməyib qalmaq. Mirzə bir gün baxdı ki, onun tarlası tamamən yetişib vağanıyıbdır
f.sif. Həddindən artıq yetişmiş, vaxtı ötmüş, vaxtında biçilməmiş və ya dərilməmiş. Vağanımış taxıla od düşsə, bütün məhsul məhv olduğu kimi, pambığa
[ing.] Sərnişinlərə xidmət etmək üçün dəmiryol stansiyasında xüsusi bina. Maşın gedəndən sonra vağzal birdən seyrəldi
is. mus. Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı
bax vay 1-ci mənada
is. [ər.] Böyük səhra və ya çöl ortasında suyu və yaşıllığı olan sahə. Bu münbit vahə qanqal və tikan bitirməz
nida [ər.] klas. Həsrət, təəssüf bildirir. Vahəsrəta ki, bir sənəmi-bivəfa üçün; Rüsva olub cahanara əfsanəyəm yenə
[ər.] 1. sif. Ancaq bir, tək, yeganə. Onun vahid bir oğlu var. – Kim döşünə döyər ki; Mən vahidəm, mən birəm! B
is. 1. Təklik. Ürfan nəğməsi deyir Allah vahidliyindən; O böyük Xacə Hafiz süsləndirir ürfanı. Şəhriyar
is. [ər.] Xəyala gələn qorxulu şeylər, hövl. Təklik, xarabanın vahiməsi, qaranlıq gecə … bunların heç birisi ərindən qaçmış cavan gəlinə əsər edə bilm
“Vahimələndirilmək” dən f.is
məch. Vahiməyə salınmaq, təşvişə salınmaq, qorxudulmaq
“Vahimələndirmək” dən f.is
f. Qorxuya salmaq, təşvişə salmaq, qorxutmaq. Ümumiyyətlə, çoxdandı ki, xitabət kürsüsü Şamamanı vahimələndirmirdi
“Vahimələnmək”dən f.is
f. Qorxuya düşmək, qorxmaq, təşvişə düşüb narahat olmaq. Telli yatmaq zamanı çatdıqda vahimələnməyə başladı
sif. Vahimə doğuran, ürəyə qorxu salan; dəhşətli, qorxunc, məşum. Birdən əsəbi bir gülüş onun vahiməli çöhrəsinə bir həlimlik saçdı
sif. Heç bir vahimə, qorxu olmadan; qorxusuz, qorxmadan
[alm.] Çar Rusiyası ordusunun süvari hissələrində kiçik zabit rütbəsi
nida, dan. Dəhşət, müsibət, fəlakət, ruhi əzab və iztirab hisslərini bildirir. Sara: – Vaxsey, ciyərin yansın! Kişi bilər, – deyə evə təpildi
is. [ər. vəqt] 1. Cərəyan edən bir işin, hadisənin və s.-nin əsrlər, illər, saatlar, dəqiqələr, saniyələrlə ölçülən davam müddəti; zaman
bax vaxtlı-vaxtsız. [Qulu:] …Bu nə ömürdür mən keçirdirəm, gecə-gündüz, vaxt-bivaxt, sərbaz kimi bu evlərin keşiyini çəkirəm… N
bax vəqta ki. Kəsilmiş yolların dumandır, qardır; Vaxta ki bu hüdud, bu sərhəd vardır; Ömür dedikləri röyaya bənzər
sif. [ər. vəqt və fars. muzd] iqtis. İşə sərf edilmiş vaxt hesabı ilə ödənilən və ya hesablanan. Vaxtamuzd əmək haqqı
sif. və zərf Vaxtdan-vaxta, müəyyən vaxtlarda, müntəzəm surətdə. Vaxtaşırı məlumat. – O ağ cövhəri isə bizim tərəflərə, dəmir yolundan uzaq kəndlərə v
zərf Vaxtdan-vaxta, müəyyən vaxtlarda. Vaxtbavaxt yoldaşımla görüşürəm
zərf Arabir, bəzən, gah-gah, növbə ilə
zərf Münasib zamanda, lazımi vaxtda, müəyyən edilmiş vaxtda; nə tez, nə gec. Hesabat vaxtında təqdim edilmişdir
zərf 1. Müddətli, müəyyən müddət üçün nəzərdə tutulmuş. 2. Münasib vaxtda, vaxtında, mövsümündə
zərf Öz vaxtında, lazımi vaxtda, müəyyən edilmiş vaxtlarda; gecikmədən, gecikdirmədən, vaxtını gecikdirmədən
zərf Hər vaxt, münasib və qeyri-münasib vaxtda. Vaxtlı-vaxtsız gəlmək. – Nə görmüşəm bu dünyada hələ mən; Vaxtlı-vaxtsız bu dünyaya gələndən
sif. və zərf 1. Vaxtı çatmadan, vaxtı çatmamış, vaxtından tez. Vaxtsız banlayan xoruzun başını kəsərlər