Saraldı mehrtək yüzüm cəmalın iştiyaqindən.
Eylərəm hər yerdə sənin sorağın; Gündən-günə artar bil iştiyaqın…
Seyr edin iştiyaqü həsrət ilə; Bu gözəl lövhə sonra düşməz ələ.
Bu dəfə Sitarə Mənsurun məhəbbətinə bənd olub, iştiyaqında gəzir idi.
□ İştiyaq(ını) çəkmək – həsrətini çəkmək, həsrətində olmaq.
Nə müddətdi iştiyaqın çəkirdim; Şükür həqqə, pərizada gedirəm…
Didarına mən müştaqəm, mən müştaq; Vəqtü bivəqt çəkməkdəyəm iştiyaq.
İştiyaqa düşmək – şövqə düşmək, həvəsə düşmək.
Aşiqləri iştiyaqə düşdü; Hər kəs ayılıb qabağə düşdü.
[Ziba:] Axır o izdihamlı şəhərdən çıxandan, atamın arxasınca buraya gələndən sonra niyə mən bu fikrə, bu iştiyaqə düşdüm?