f. 1) baş; 2) yuxarı təbəqə; 3) üst, yuxarı; 4) m. çoxbilmiş, bilikli.
f. 1) baş; 2) yuxarı təbəqə; 3) üst, yuxarı; 4) m. çoxbilmiş, bilikli.
is. [fars.] 1. Baş. Kəlləsindən vurmaq. – Ox atma sən bu daşa; Bu qayaya, bu daşa; Düşməni elə vur ki; Kəlləsindən bud aşa
Tam oxu »I сущ. 1. голова: 1) верхняя часть человека, верхняя или передняя часть животного, содержащая мозг. Kəllə vurmaq бодать (о животных), бить, ударять го
Tam oxu »I. i. 1. anat. skull, cranium (pl. crania); 2. məc. d.d. (baş, beyin) pate, poll, zaraf. pan d.d.; ◊ ~ işlətmək to use one’s loaf, to use one’s brains
Tam oxu »[fars.] сущ. 1. кьил, келле; кьилин кукӀуш, кичегь; kəllə vurmaq кьилив ягъун; // кьилин, келледин (мес
Tam oxu »1) is. anat. crâne m ; tête f de mort ; 2) məc. cerveau m, zaraf. grosse tête f ◊ ~ işlətmək mettre (se) la cervelle à l’envers, creuser (se) la cerve
Tam oxu »