MİSMƏ’ ə. eşitmə orqanı; qulaq
ə. 1) böyük şəhər; 2) ölkə, məmləkət
MİSRA’ ə. 1) qapı tayı, qapı layı; 2) şeirin bir sətri // yarımbeyt
ə. 1) misirli; 2) Misirə mənsub olan
ə. 1) dəymə, toxunma; 2) vaqe olma, baş vermə
MİSTƏR(Ə) ə. 1) xətkeş; 2) nazik karton üzərində sətirlər şəklində uzadılmış ipliklərdən ibarət olub, kağızın altına qoyularaq üstündən əllə basdıqda
f. qoyun
Mİ’ŞAR ə. onda bir (1/10)
MİŞ’ƏR ə. 1) duyğu, hiss; 2) dərk etmə, hiss etmə, duyma; 3) mərasim, ayin
f. qoyun dərisi; meşin
f. bax müşk. Mişki-Xəta(y) Çin müşkü (yaxşı keyfiyyətli müşk)
f. müşkə bulaşmış; müşklü, ətirli
ə. 1) çıraq qoyulan yer; 2) işıq salmaq üçün içinə yağ və fitil qoyulub yandırılan qab
f. bax mişkəfşan
f. müşk qoxulu; ətirli
f. müşksaçan; ətirsaçan
f. bax mişkin (2-ci mənada)
f. müşk kimi qara və ətirli
f. 1) müşk iyi verən; xoşiyli; 2) müşk rəngli; tünd-qara
f. və ə. qara qanadlı, qanadları müşk kimi qara olan
f. və ə. müşk kimi qara xalı olan; qara xallı
f. 1) müşk kimi ətirli və qara saçı olan, müşk saçlı; 2) gözəl // sevgili
f. müşk kimi təmiz, müşk kimi qara
f. müşk tökən, müşk kimi ətir saçan
ə. qaysı, ərik
ə. cərrah bıçağı
ə. 1) hal, görünüş, necəlik; 2) tapşırıq, iş
MİTRƏQ(Ə) ə. 1) dəyənək, zopa; 2) döyüş dəyənəyi; toxmaq; 3) çəkic
ə. «ma’» c. sular. Miyahi-harrə termal su, isti su
f. 1) ara, aralıq; 2) orta, ara; 3) bel, kürək
f. beli bağlı
f. araçı
f. 1) orta, orta səviyyəli (nə pis, nə də yaxşı); 2) zaman, vaxt
f. səsi zillə pəs arasında olan; səsi orta tembrdə olan (xanəndə haqqında)
f. içi qoz ləpəsi və ya şəkər tozu ilə doldurulmuş şaftalı və ya əncir xuşgəbarı
f. aravuruşduran, iki adamın arasına çaxnaşma salan
ə. yüz // yüzüncü
f. stol, masa
ə. 1) xasiyyət, təbiət; 2) səhhət, sağlamlıq; 3) istək, həvəs
ə. 1) ölçü, meyar; 2) tərəzi; 3) vəzn, çəki; 4) astronomiyada: Tərəzi bürcü; 5) balans, müvazinət; 6) səviyyə, dərəcə; 7) qiyamətdə hər bir adamın sav
ə. termometr
ə. barometr
f. 1) qonaq qəbul edən ev sahibi // qonaqlıq verən adam; 2) qonaqsevən, qonaqcıl
MİZMAR1 ə. 1) tütək, ney; 2) qırtlaq, səs tel(lər)i. MİZMAR2 ə. atla məşq etmək və at yarışı meydanı; cıdır
ə. simli musiqi alətlərini çalmaq üçün kiçik mediator
ə. və f. mizrab vuran, mizrabla çalan (tarçı, rübabçı və s. haqqında)
ə. uzun saplı, ucu iti dəmir nizə; cida
ə. 1) vəz etmə; ruhanilərin minbərdən söylədikləri nitq; 2) öyüd, nəsihət