SİFƏTCƏ

sif. Sifətinə görə, üzdən, sifətdən, sifət cəhətdən.
[Musa] vücudca sağlam, boyca uca və sifətcə yapışıqlı idi. Ə.Vəliyev.
Ağayar ucaboylu, sifətcə çox yapışıqlı, yaşı təzəcə qırxı ötmüş qarınlı bir kişi idi. Ə.Əbülhəsən.

SİFƏT₂
SİFÓN

Digər lüğətlərdə

антипати́чный багу́льник маче́те мечта́тельно офла́йн подхали́мистый прово́дка прямика́ми твори́ть зашпунто́вываться мягкошёрстный навива́ние несуществу́ющий по-инди́йски предвече́рне проме́тий тами́лка целому́дренно цуни duckweed lipoma miraculous radium emanation revolutionize verticillate