SİFƏTCƏ

sif. Sifətinə görə, üzdən, sifətdən, sifət cəhətdən.
[Musa] vücudca sağlam, boyca uca və sifətcə yapışıqlı idi. Ə.Vəliyev.
Ağayar ucaboylu, sifətcə çox yapışıqlı, yaşı təzəcə qırxı ötmüş qarınlı bir kişi idi. Ə.Əbülhəsən.

SİFƏT₂
SİFÓN

Digər lüğətlərdə

гуманиза́ция истаска́ть пристрели́ться провозве́стие распашо́нка фро́нда год жезлово́й маля́рный пили́ть пома́слить шевяк electrolyse Etonian excide fatefully sealed beam skiver text-to-speech device translative unmeasured возмущение махровый монетный пока