SIRINMA


1.Sırınmaq”dan f.is.
2. bax sırıqlı 2-ci mənada.
Yunis sırınmanı alıb əyninə taxmamış Davud kəndiri belinə bağladı. Mir Cəlal.

SIRIMAQ
SIRINMAQ

Digər lüğətlərdə