Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • BİGAR

    [fars.] bax biyar

    Tam oxu »
  • BİGƏRAN

    sif. [fars.] klas. Sonsuz, intəhasız, hüdudsuz. Zakir, usanmadın o qədər eşqdən ki, ta; Candan usandırdı sitəmibigəran məni

    Tam oxu »
  • BİGÜMAN

    zərf [fars.] 1. Şübhəsiz, şəksiz, yəqin, doğru. Ayılsa atam məstlikdən haman; Məni tapmağa hökm edər bigüman

    Tam oxu »
  • BİGÜNAH

    [fars.] bax günahsız. Məbada məni öldürə bigünah; Gətirdim bu xəlvət məkanə pənah! M.Ə.Sabir. [Güldəstə:] Bisəbəb, bigünah bir uşağın anasını at bayır

    Tam oxu »
  • BİHAL

    zərf və sif. [fars. bi… və ər. hal] 1. Halsız, taqətsiz, yorulmuş, əldən düşmüş; üzgün, zəif. Bihal yıxılmaq

    Tam oxu »
  • BİHALƏT

    [fars. bi… və ər. halət] köhn. bax bihal. [İrakli] … bihalət yıxılır səndəlin üstünə. Ə.Haqverdiyev

    Tam oxu »
  • BİHALLIQ

    is. Zəiflik, taqətsizlik; yorğunluq, üzgünlük. Mana bu zəfü bihallıq, sağınma, pirlikdəndir; Gözün fikri məni yorğun salıb ahu qovanlar tək

    Tam oxu »
  • BİHESAB

    sif. [fars. bi… və ər. hesab] 1. Haqsız. 2. Saysız-hesabsız, olduqca çox. 3. məc. Hesab bilməyən, anlamaz

    Tam oxu »
  • BİHESABLIQ

    is. köhn. Haqsızlıq. Danışma heç bihesablıqdan; Yaxşı olur doğrudüzün axırı. Aşıq Pəri

    Tam oxu »
  • BİHƏDD

    sif. [fars. bi… və ər. hədd] Hədsiz. Füzulidən səbatü səbrü cövrü qəhr az istə; Kim, ol biçarəyi dərdü qəmin bihədd zəbun etdi

    Tam oxu »
  • BİHƏYA

    sif. və is. [fars. bi… və ər. həya] Həyasız, utanmaz. [Səkinə xanım:] Gülsəba, heç bilirsən ki, mənim bu bihəya qardaşım arvadı başıma nə iş gətiribdi

    Tam oxu »
  • BİHƏYALIQ

    is. Həyasızlıq, utanmazlıq. Bihəyalıq etmək

    Tam oxu »
  • BİHİSS

    zərf [fars. bi… və ər. hiss] Hissiz. Bihiss halda uzanmaq. – Biçarə kişi bircə onu bildi ki, gücü gəldikcə “Vay dədə, vay!” – deyib, bihiss yerə yıxıl

    Tam oxu »
  • BİHÖRMƏT

    sif. və zərf [fars. bi… və ər. hürmət] Hörmətsiz. [Səadət xanım:] Bağışlayın, əgər məndən bihörmət iş baş vermişsə, üzr istəyirəm… Mir Cəlal

    Tam oxu »
  • BİHÖRMƏTÇİLİK

    dan. bax bihörmətlik. Burada nə kötək lazımdır, nə bihörmətçilik, nə də qeyri bir bəhanə. C.Məmmədquluzadə

    Tam oxu »
  • BİHÖRMƏTLİK

    is. Hörmətsizlik. Baba üzrxahlıq etdi: – Xanım, başına dönüm, bihörmətlik olar, xəcalət çəkərəm, – dedi

    Tam oxu »
  • BİHUDƏ

    sif. və zərf [fars.] Boş-boşuna, əbəs, nəticəsiz, mənasız, faydasız. Bihudə iş. Bihudə danışıq. Bihudə zəhmət

    Tam oxu »
  • BİHUŞ

    sif. [fars.] 1. Özündən getmiş, bayğın. Sevil bihuş halda yatırdı. Ə.Sadıq. □ Bihuş olmaq – özündən getmək, bayılmaq

    Tam oxu »
  • BİHUŞANƏ

    zərf [fars.] Özündən getmiş kimi, bayğın halda. Şair bu sözləri vəcd . . halında söyləyərək, bihuşanə yıxılıb, hərəkətsiz qaldı

    Tam oxu »
  • BİHUŞDARI

    is. [fars.] Bihuş-edici (yuxuladıcı) maddə. Əyyarlar başladılar Dəmirçi oğlunun üstünə bihuşdarı səpməyə

    Tam oxu »
  • BİHUŞEDİCİ

    sif. Bihuş edən, məstedici. …Bihuşedici ətir … şirin bir yuxu gətirmişdir. İ.Əfəndiyev

    Tam oxu »
  • BİHUŞLUQ

    is. 1. Bihuş, özündən getmiş adamın halı; bayğınlıq. Kiçik Lena bihuşluğundan ayıldı, gözlərini açdı

    Tam oxu »
  • BİHÜDUD

    sif. [fars. bi… və ər. hüdud] Hüdudsuz, nəhayətsiz, ucsuz-bucaqsız. Dəryayi-bihüdud idi çərxi-zümürrüdin; Könlüm misalı mövczənü biqərar idi

    Tam oxu »
  • BİHÜNƏR

    sif. [fars.] Hünərsiz, bacarıqsız. Kərəmsiz kimsəni hər yerdə gördüm, bihünər gördüm. M.V.Vidadi. …Heç kafər bəndəyə düçar olmasın; Ev-eşiyi murdar, b

    Tam oxu »
  • BİXƏBƏR

    sif. və zərf [fars. bi… və ər. xəbər] Xəbərsiz. Mən bu işdən bixəbərəm. Əhvalatdan bixəbər olmaq. – Məhəbbət ləzzətindən bixəbərdir zahidi-qafil

    Tam oxu »
  • BİXƏTƏR

    sif. [fars. bi… və ər. xətər] Xətərsiz, qorxusuz, təhlükəsiz

    Tam oxu »
  • BİİXTİYAR

    zərf [fars. bi… və ər. ixtiyar] 1. İxtiyarsız, qeyri-iradi, qeyri-ixtiyari (olaraq), özü istəmədən, özündən asılı olmayaraq

    Tam oxu »
  • BİİKRAH

    zərf [fars. bi… və ər. ikrah] köhn. İkrahsız, nifrətsiz, çiyrənmədən. Baxan, baxmaq gərək qabaq-qabağa; Göz ucilə baxan biikrah baxar

    Tam oxu »
  • BİİQRAR

    sif. [fars. bi… və ər. iqrar] İqrarsız, sözünün üstündə durmayan, verdiyi sözdən dönən, dönük. Bivəfasan, səndən üz döndərmişəm; Yalançıya, biiqrara b

    Tam oxu »
  • BİİMAN

    [fars. bi… və ər. iman] bax imansız. [Çiçək xanım:] Mən bu xarabaya belə qız vermişdim? Bir dəri qalıb, bir sümük, a biiman! N

    Tam oxu »
  • BİİNSAF

    [fars. bi… və ər. insaf] bax insafsız. Biinsaf adam. – [Hacı Saleh:] Neçə dəfə səni dar gündən qurtarmamışam, a biinsaf kişi! S

    Tam oxu »
  • BİİNSAFLIQ

    bax insafsızlıq

    Tam oxu »
  • BİİNTİHA

    sif. [fars. bi… və ər. intiha] İntəhasız, sonsuz; son dərəcə, lap çox. [Muzdur] xüsusilə düşdüyü bəladan … xilas olub, divan xatirəsindən qurtulmasına

    Tam oxu »
  • BİİZN

    [fars. bi… və ər. izn] bax izinsiz. [Xan:] Onun nə həddi var məndən biizn mənim arvadımın otağına girsin

    Tam oxu »
  • BİKAM

    sif. [fars.] Kamına çatmamış, arzusuna nail olmamış, muradına çatmamış, istədiyinə qovuşmamış, nakam

    Tam oxu »
  • BİKAR

    sif. və zərf [fars.] 1. İşsiz, peşəsiz, məşğuliyyətsiz. Bikar adam. Bu gün bikaram. Bikar gəzmək. Bikar olanda bizə gəl

    Tam oxu »
  • BİKARA

    [fars. bikarə] 1. sif. dan. Gərəksiz, vecsiz, lazımsız, yararsız, faydasız, pis. Bikara adam. Bikara şey

    Tam oxu »
  • BİKARALAŞMAQ

    f. dan. Gərəksiz, lazımsız, yaramaz bir hala düşmək; xarablaşmaq, pisləşmək, vecsizləşmək

    Tam oxu »
  • BİKARÇILIQ

    is. bax bikarlıq. Oxucularımızdan iltimas edirəm ki, “İrşad”ın 79-cu nömrəsində Əhməd bəy(in) bikarçılıqdan yazdığı altı sütunlu baş məqaləyə diqqət e

    Tam oxu »
  • BİKARLAŞMA

    “Bikarlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • BİKARLAŞMAQ

    f. Bikar qalmaq, işsiz qalmaq, heç bir işlə məşğul olmamaq

    Tam oxu »
  • BİKARLIQ

    is. İşsizlik, avaralıq, işsiz gəzmə. İttifaqən bazar sənaətlərində rəvac olmayıb, qayət bikarlıqdan [adamlar] ac və möhtac qaldılar

    Tam oxu »
  • BİKEF

    sif. və zərf [fars. bi… və ər. keyf] 1. Kefsiz, bir qədər xəstə. □ Bikef olmaq – kefsiz olmaq, bir qədər xəstə olmaq

    Tam oxu »
  • BİKEFLƏMƏK

    f. məh. Əhvalı pozulmaq, pərt olmaq, məyus olmaq. Ayna bikefləyib cəld aradan çıxdı. S.Rəhimov. Anasının nə kimi işgəncəli həyat keçirdiyini eşidən Gü

    Tam oxu »
  • BİKEFLİK

    is. Kefsizlik, əhvalı dəyişmə, pozulma. // Qəmlilik, qüssəlilik, kədərlilik, məyusluq

    Tam oxu »
  • BİKƏS

    sif. və is. [fars.] Kimsəsiz, adamsız; heç bir adamı, qohumu olmayan. Qəriblikdə bikəslərin halını; Fikr elərəm, gözüm dolar qan ilə

    Tam oxu »
  • BİKƏSLİK

    is. Kimsəsizlik, adamsızlıq; heç bir adamı, qohumu olmayan adamın halı. Yetdi bikəsliyim ol qayətə kim, çevrəmdə; Kimsə yox cizginə girdabi-bəladən qe

    Tam oxu »
  • BİKR

    [ər.] bax bakir(ə)

    Tam oxu »
  • BİQAL

    sif. [fars. bi… və ər. qal] köhn. Sakit, səs-küy salmayan. Mən Hacı Abtalıbdan, külfətindən bir pislik görməmişəm və eşitməmişəm, biqal adamdırlar

    Tam oxu »
  • BİQEYD

    [fars. bi… və ər. qeyd] bax qeydsiz. Balaca uşaqlar gülər sifətləri ilə biqeyd, bağın xiyabanlarında qışqırtı ilə yüyürüşürlər

    Tam oxu »