is. [ər.] 1. Bir yerdən başqa yerə keçmə, yerini dəyişmə. □ İntiqal etmək – köçmək, başqa yerə keçmək, yerini dəyişmək
is. [ər.] Özünə pislik edənə pislik etmə arzusu və işi; qisas, qisas alma, heyif alma, əvəzə əvəz; öc
[fr.] kit. 1. Dəruni, içdən gələn, səmimi. İntim lirika yenə qüvvətli vətənpərvərlik motivləri ilə çarpazlaşır
is. [ər.] Yayma, yayılma. Amma [nə] hasil mənim bu yazdığım mətalibdən ki, onların intişarı mümkün deyil
is. [ər.] 1. Nizam və qayda, səliqə, tərtib. [Yemək odasında] evini və ailəsini sevən bir qadın intizam və səliqəsi müşahidə edilirdi
sif. İntizama ciddi surətdə riayət edən, qayda və qanuna əməl edən. İntizamlı şagird. İntizamlı işçi
is. İntizamlı olma, nizam və intizamı gözləmə
sif. 1. İntizama, qayda-qanuna riayət etməyən. İntizamsız işçi. İntizamsız şagird. – [Qoşqar:] Bilirsiniz ki, mən intizamsız adam deyiləm… İ
is. 1. Nizam və intizamın olmadığı hal, nizam və intizama riayət etməmə. Ən geridə qalan bu bölüyün zəif cəhətləri intizamsızlıq, qeyri-mütəşəkkillikd
is. [ər.] Həsrət içərisində gözləmə, səbirsizliklə gözləmə. Neçə rəfiqimüvafiqlə əlləşib içə mey; Nə kəsri-məclisimeydən, nə intizarı ola
is. dan. Səbirsizliklə gözləmə, intizar çəkmə, gözü yolda qalma; nigarançılıq
sif. şair. Həsrətli, nigaran, intizarla dolu, intizar ifadə edən. Göyərib bağça, nanə; Bağ nanə, bağça nanə; İntizarlı gözlərim; Doyunca bax cananə! (
is. [lat.] dilç. 1. Səs tonunun ucalıb-alçalması; ton, tələffüz xüsusiyyəti. 2. Musiqi alətində çalarkən, yaxud oxuyarkən tonun düzgün və ya yanlış sə
[fr.] 1. Bir məqsədə (adətən pis məqsədə) yetmək üçün əlaltından görülən iş; hiylə, fitnə. İntriqa aparmaq
is. İntriqa ilə məşğul olan adam. İntriqanın biridir
[lat.] 1. Bir şeyin mahiyyətini incədən-incəyə duyma qabiliyyəti; duyğu. 2. Fəlsəfədə: varlığı təcrübə və məntiqi nəticələrin köməyi ilə deyil, bilava
[lat.] bax əlil. İnvalidlərin nümayəndəsi bilib ona tribunada yer vermişdilər. Mir Cəlal
is. [ing.] Dəmir xəlitəsi
is. [lat.] Düşdüyü mühitdən asılı olmayan
[lat.] 1. Bir müəssisəyə, idarəyə, təşkilata məxsus olan avadanlığın, ləvazimatın və s.-nin məcmusu. Kənd təsərrüfatı inventarı
[lat.] Siyahıyaalma, siyahıyaalınma, inventara daxil etmə (edilmə). İnventarizasiya siyahısı. İnventarizasiya komissiyası
[lat.] dilç. ədəb. Qrammatik hadisə və ya üslubi üsul olaraq, cümlədə sözlərin adi sırasının dəyişdirilməsi
[lat.] tib. Dəri altına iynə ilə dərman yeritmə
is. İdarə edən, idarə başçısı; özünə tabe olan idarə və ya müəssisədə yaxşı nizam və intizam yaratmış müdir
is. Konkret rəhbərlik əvəzinə quru əmr və sərəncam verməklə idarə etmə. [Qəhrəman:] Qəti surətdə inzibatçılığa, hay-küyə yol vermək olmaz
sif. 1. Nizam-intizama aid olan, nizam və intizamı nəzərdə tutan qanunlara uyğun olan, bir idarənin intizam qanunlarına tabe edilən
is. [ər.] klas. Xəlvət bir yerə çəkilib adamlardan uzaqlaşma, xarici aləmlə əlaqəsini kəsmə. □ İnzivaya çəkilmək – bir guşəyə çəkilib, dünya ilə əlaqə
is. [yun.] fiz. Elektriklə yüklənmiş atom və ya atom qrupu
[yun.] bax ionlaşma və ionlaşdırma
sif. fiz. İon əmələ gətirən, ionun meydana gəlməsinə səbəb olan. İonlaşdırıcı amil
“İonlaşdırılmaq”dan f.is. …Havanın süni ionlaşdırılmasına, ondan profilaktika və müalicə məqsədləri üçün istifadə olunmasına maraq artmışdı
məch. fiz. İon əmələ gətirilmək
“İonlaşdırmaq”dan f.is
f. fiz. İon əmələ gətirmək, ion doğurmaq, ion törətmək. Qazı ionlaşdırmaq. Havanı ionlaşdırmaq
is. fiz. Hər hansı mühitdə ionların meydana gəlməsi. Qazların ionlaşması
sif. fiz. İonu olan. İonlu reaksiya
is. 1. Uzun pambıq, kətan, yun və s. liflərindən eşilib hazırlanan və əsasən bağ kimi işlədilən məmul
bax ifçin
1. is. Tut yarpaqları ilə bəslənən barama qurdlarının əmələ gətirdiyi çox incə və parlaq tellər və bu tellərdən toxunan qiymətli parçalar
bax ipəkəyirən. İpəkaçan zavodlarda əvvəlcə baramaların üzərində olan tiftikləri, sonra isə nazik ucları ayırırlar
1. is. İpəkçilik mütəxəssisi, baramaçılıq mütəxəssisi; baramaçı. 2. köhn. İpək satan, ipək taciri. Bakıda iri ticarətlə məşğul olan düyüçülər, xalçaçı
is. 1. Barama qurdundan ipək hasil etmə işi; baramaçılıq. İpəkçiliklə məşğul olmaq. – [Qonça:] [Ataş] ipəkçiliklə məşğul olurdu
sif. İpəyi açan, ayıran, təmizləyən. İpəkəyirən maşın
is. köhn. İpək karxanası, ipək emalatxanası
bax baramaqurdu. İpəkqurduları böyüyüb yaşa çatdıqdan sonra, ipək sarımaq üçün tel buraxmağa başlayırlar
sif. İpək qarışığı olan, içərisində ipək olan. İpəkli parça
sif. İpəkdən parça toxuyan. İpəktoxuyan maşın. – …İpəktoxuyan kombinatda yüzlərlə ixtisaslı fəhlə çalışır
is. İpəyatmaz adamın hal və keyfiyyəti; tərslik
sif. və is. Heç bir üsul və qaydaya, nizam və intizama uyuşmayan, heç bir nəsihət və söz qəbul etməyən (adam), tərs (adam)