is. Müvəffəqiyyətli olma, müsbət nəticə vermə; yaxşılıq
sif. Müvəffəqiyyət qazanmayan, müsbət nəticə verməyən, arzu edilən kimi olmayan, pis, uğursuz qurtaran
is. Müvəffəqiyyət olmadığı hal; uğursuzluq, baş tutmama. Müvəffəqiyyətsizliyə uğramaq. İş müvəffəqiyyətsizliklə bitdi
is. [ər.] Müəyyən bir işi görmək üçün vəkaləti, səlahiyyəti olan adam. Tədarük müvəkkili. Sığorta müvəkkili
is. 1. Müvəkkil vəzifəsi, müvəkkil işi. 2. Müvəkkilin işlədiyi idarə, müvəkkil idarəsi. Gəldiyev … taxıl tədarükü müvəkilliyində çalışanda bir balaca
sif. [ər.] Həmişəlik deyil, müəyyən bir müddətdə olan, davam edən (daimi əksi). Müvəqqəti iş. // Zərf mənasında
is. Həmişəlik deyil, az bir zaman, müddət üçün olma; keçicilik, ötücülük, sürəksizlik
is. [ər.] köhn. Tarixçi. …Burada qeyd olunan sözlər gələcəkdə müvərrixlər üçün bəlkə də xeyli lüzumlu bir material ola bilər
sif. [ər.] Asanlıqla hasil olan, asan başa gələn, imkan daxilində olan; mümkün, asan, qolay. Şah idim mən cahanda izzətlə; Hər murad istəsəm müyəssər
is. [ər.] Hər hansı bir məsələ ətrafında müəyyən mülahizə və nəticəyə gələrək qərar çıxarmaq üçün bir yerdə oturub danışıq aparma, fikir mübadiləsi et
is. [ər.] Qrammatikada: qeyriqəti gələcək zamanın köhnə adı
is. [ər.] Hərrac, auksion
is. [ər.] Əsirgəməmə, qıymama. [Səltənət:] Bizim fikrimiz həmişə sizin yanınızdadır. Əlimizdən gələnə nə müzayiqə! Mir Cəlal
sif. [ər.] tənt. Üstün gələn (gəlmiş), zəfər qazanan (qazanmış), qələbə çalan (çalmış); qalib, qalibiyyətli
is. tənt. Zəfər, qələbə, qalibiyyət
sif. klas. Qalibiyyətli, qalib gələn, qələbə ilə nəticələnən. Müzəffəriyyətli ordumuz. Müzəffəriyyətli yürüş
is. [ər.] Ərəb qrammatikasında: kişi cinsi
sif. [ər.] Zinətlənmiş, bəzənmiş, bəzək verilmiş; zinətli, bəzəkli. Rəngarəng gül, giyah ilə müzəyyən çəməndə iki çadır qurulmuşdur
is. [ing.] Estrada teatr növü
sif. [ər.] klas. 1. Qaranlıq, zülmətli. Müzlim bir gecə. 2. Məchul, şübhəli, qaranlıq. O məni özü ilə bərabər, sanki bildiyim və tanıdığım bu dünyadan
sif. [ər.] klas. Sıxıntı və iztirab içində olan; çox təşvişli, rahatsız, narahat, iztirablı. Müztərib könül (qəlb)
sif. [ər.] Zərərli, ziyan verən, ziyankar, zərər verən, zərəri toxunan. Müzürr adam. – [Mirzə Mustafa] hiyləgər, mərdimazar və Nikolay zamanından bizə
1. Azərbaycan əlifbasının iyirminci hərfi. bax en. 2. Adı çəkilmək istənilməyən yerə, hərbi hissəyə işarədir
[fars.] Sözlərin (əsasən isimlərin və sifətlərin) əvvəlinə gətirildikdə inkar və yoxluq mənasında sifət düzəldən və -sız/-siz, -suz/-süz mənasını verə
sif. və zərf [fars.] Avand olmayan, qolay olmayan, qolaysız. □ Naavand düşmək (olmaq) – tərs gəlmək, düz gəlməmək, avand olmamaq
sif. [fars. na… və ər. baliğ] köhn. Həddi-büluğa çatmamış. [Heydər bəy Tükəzə:] Ərin uşaq deyildi, nabaliğ deyildi, biz onu tovlayıb aparaydıq! M
is. [ər.] Meyvə şirəsilə qənd qarışığından hazırlanan şəffaf kristallik şirni növü. Məşədi Hüseyn müştəriyə nabatı verəndən sonra Kərbəlayı Rzadan kağ
sif. və zərf [fars.] köhn. Yersiz, münasibətsiz. Nabəca söz. Nabəca fikir. Nabəca hərəkət etmək. – Yox, əbəs fikirdir, xətadır bu; Nabəca, həm də narə
sif. və is. [fars.] köhn. 1. İşə yaramayan, boş. 2. Mərdimazar, yaramaz, alçaq. Nabəkar adam. – Bu şəhri-Qəzvində bir nəfər nabəkar peyda olubdur
sif. və is. [fars. na… və ər. bələd] 1. Bələd olmayan, tanımayan, başqa yerdən gəlmiş. Nabələd kor olar
is. Bir yerə, adama, işə bələd olmayan adamın hal və vəziyyəti. [Rübabə] nabələdliyindən necə hərəkət etmək lazım olduğunu kəsdirə bilmirdi
sif. [fars.] köhn. Olmayan, mövcud olmayan. Qüvvətin varsa, yaşarsan məsud; Yoxsa, şəksiz, olacaqsan nabud
is. 1. Enliağızlı, qısasaplı balta. Necə oldusa … ustanın əlindən yekə nacaq sürüşüb dənizə düşdü. M
sif. [fars. na… və ər. cins] 1. Cinsi təmiz olmayan, cinsi pozuq; cinssiz. Nacins qarpızın toxumu çox olar
is. Alçaqlıq, nanəciblik, rəzillik. [Nəcəfalı Qarakişiyə:] Elə nacinsliyin, bax, burda da üzə çıxdı. B
sif. [fars.] bax nasaz 1-ci mənada. Neçə ildir naçağam. – Qarınqulu yeməkdə qoçaq olar, köməkdə naçaq
“Naçaqlamaq”dan f.is
f. Xəstələnmək, azarlamaq. Gecə Şeyxin yanından mürəxxəs olandan sonra, eşşək səhrada naçaqlayıb vəfat elədi
bax nasazlıq 1-ci mənada
is. [rus. начальник] 1. Bir idarəyə, müəssisəyə rəhbərlik edən vəzifəli şəxs; müdir, rəis. Nikolay hospital naçalnikinə raport yazdı
sif. və zərf [fars.] Çarəsiz, əlacsız, naəlac. [Yusif şah] naçar ümuri-səltənətin icrasına iqdam etdi
dan. zərf Çarəsizlikdən, əlacsızlıqdan, məcburiyyət qarşısında. [Ağa Məhəmməd şah Qacar:] Naçarlıqdan itaətə gələn düşmənlə müdara etmək aqil iş deyil
sif. [fars.] köhn. 1. Heç nəsiz. 2. Heç dərəcəsində olan, lap az. 3. Heç bir əhəmiyyəti olmayan
sif. [fars.] 1. Cahil, avam, biliksiz, geridə qalmış, məlumatsız. Nadan adam. Nadanın biridir. – Ağıllı düşmən nadan dostdan yaxşıdır
is. Cahillik, avamlıq, gerilik, biliksizlik, mədəniyyətsizlik, cəhalət. Görünür, bu da bir siyasətdir, – deyə [Səməd] öz nadanlığından və bu cür nazik
[rus.] tar. 1917-ci il inqilabından qabaq Rusiyada: kənd icmasında hər bir kəndli ailəsinin istifadəsinə verilmək üçün ayrılan kiçik torpaq hissəsi; k
is. Xırda dişləri (kərtmələri) olan kiçik yegə
sif. [fars.] köhn. 1. Görünməmiş, misilsiz, bərabəri olmayan. 2. Qiymətli, az tapılan, az ələ düşən
sif. 1. Dəcəl, şuluq, dinc oturmayan. Nadinc qız. – Çünki yazıq Cəmil doğrusu çox nadinc idi. C.Məmmədquluzadə
is. 1. Dəcəllik, şuluqluq. Nadinclik etmək. – O, öz nadincliyindən zövq alan bir dəcəl kimi şən-şən gülümsəyir