sif. Çox müşkül, çox çətin. Müşkülcə xitabdır xitabın; Bilməm necə verəyim cavabın. Füzuli
“Müşkülləşdirmək” dən f.is
f. Çətinləşdirmək
“Müşkülləşmək”dən f.is
f. Daha da müşkül olmaq, daha da çətin olmaq; çətinləşmək
is. Çətinlik, ağırlıq
sif. [ər.] Bütpərəst, müsəlman dinində olmayan
sif. [ər.] şair. Candan istəyən, həsrətində olduğu bir şeyə can atan, arzusunda olan. Onun üçün göz kəsmərəm gözündən; Müştaqəm, ey şəkər kanı, mən sə
sif. [ər.] Şübhəli, şəkli. □ Müştəbeh etmək – şübhələndirmək, şəkləndirmək; şəkkə, şübhəyə salmaq. [Divanbəyi:] Bular da məni aşkar istəyirlər müştəbe
sif. [ər.] 1. Ümumi, ellik, birgə; elliklə, ortaqlı, birgə görülən (aparılan); kollektiv. Müştərək iş
is. Müştərək olma, birgə olma; əlbirlik, şəriklik, ortaqlıq
is. [ər.] 1. bax alıcı1 1-ci mənada. Müştərilərə mədəni xidmət. Bu malın müştərisi yoxdur. – [Hacı Qara:] Buların qumaşı özgə qumaşdır, müştəri macal
is. [ər.] Ərəb astronomiyasında: Yupiterin adı. Dəst tutsun Ütarid, Zöhrə, Müştəri; Fələkin şəmsilə mahı oynasın
sif. [ər. müştəri və fars. …gir] köhn. Alıcını cəlb edən, işə gedən, müştəri bəyənən, alıcısı, həvəskarı çox olan
is. [əsli alm. mundstuck] 1. Papiros gilizinin içində tütün olmayan, çəkərkən ağıza salınan bərk hissəsi, papiros kötüyü
sif. Müştüyü olan. Qısa müştüklü papiros. – …Şahmar dəftərxanadan çıxıb uzun müştüklü papirosunu yandırdı… M
sif. [ər.] Bir-birinə uyan, tay gələn; uyğun, müvafiq. Əhkami-şərə mütabiq bir … kimsənə nəzərdə varmı ki, səltənəti və taxtü-tacı ona vagüzar edək
[ər.] bax mütabiqlik
is. Bir qaydada olma, birbirinə uyğun gəlmə; uyğunluq, müvafiqlik
is. [ər.] 1. Oxuma, qiraət. Hacı Nurməmməd də elə bizim öz şəhərimizdə nüsxəbənd kitablarının mütaliəsi və təcrübə ilə həkimliyi öyrənmişdi
is. Mütaliə ilə məşğul olan, qiraət edən, mütaliəni çox sevən adam
sif. və zərf Düşünmədən, fikirləşmədən, götür-qoy etmədən
is. [ər.] Hər iki tərəfin razılığı ilə müharibənin müvəqqəti olaraq kəsilməsi, dayandırılması. Mütarikə etmək
sif. [ər.] 1. Bir-birinin arxasınca gələn, bir-birini təqib edən. 2. Dalısınca, arxasınca, ondan sonra
sif. [ər.] köhn. 1. Məlum, məşhur, bilinən, tanınan. // Xəbər şəkilçisi ilə: mütəarifdir – tanınır, məşhurdur
sif. [ər.] Bir adət, moda halını almış; işlək, adi. Mütədavil şey. – Vəkil dəllallığı bir mütədavil peşə idi
sif. [ər.] köhn. Elm öyrənən, təhsil alan, dərs alan. [Xanmirzə bəy:] …Bu gün məni tutub güclən müsəlman teatrına aparmaq istəyirdilər
sif. [ər.] köhn. Ələmli, qəmli, qüssəli
sif. [ər.] 1. Öz adət və ənənələrini saxlamaqda ifratçılıq göstərən. …Qeyrilər bizə görə öz dillərini və yazılarını çox işlədirlər, bu ondan ötrü deyi
sif. [ər.] Təəssüf edən, təəssüflənən, kədərlənən, özünə dərd edən, heyifsilənən. Əsmərin uşağı olmayırdı, Məmmədbağır bundan mütəəssif də deyildi
sif. [ər.] Bir hal və hissin təsiri ilə dəyişilmiş, qüssələnmiş, dərdlənmiş, əhvalı pozulmuş, təsirlənmiş
[ər.] 1. is. Dərin fəlsəfi fikir sahibi olan adam. Qədim yunan mütəfəkkirləri. Böyük mütəfəkkir və şair Nizami
zərf [ər. mütəfəkkir və fars. …anə] bax mütəfəkkir 2-ci mənada. [Rzaquluxan] deyəsən, bir nəfər gözləyir kimi mütəfəkkiranə baxırdı
sif. və zərf [ər.] Dəyişmiş, başqalaşmış, əsil hal və surətini itirmiş, başqa hala (şəklə) düşmüş. Padşahın qızı (mütəğəyyir): – Söylə, söylə! Ə
sif. [ər.] Hərəkət edən, bir yerdə qərar tutmayan; oynaq. Mütəhərrik kölgələr gedir, gəlir, Əzizin başına toplanırdı
is. Hərəkətdə olma vəziyyəti; hərəkət etmə, dövr etmə
sif. [ər.] Özünü itirmiş, nə edəcəyini bilməyən, heyrətə düşmüş, çaşmış, çaşıb qalmış. Mütəhəyyir adam
zərf [ər. mütəhəyyir və fars. …anə] Çaşmış halda, heyrət içində, təəccüblə. Mütəhəyyiranə ətrafa baxmaq
is. [ər.] Elm və ya texnikanın müəyyən sahəsində xüsusi biliyi olan, müəyyən ixtisas almış adam, ixtisas sahibi
is. Mütəxəssis olma, ixtisas sahibi olma
sif. [ər.] Lovğa, özündən razı; təkəbbürlü, məğrur, dikbaş. O vaxt acıqlı, qaşqabaqlı və mütəkəbbir müəllimlər ilə saziş eləmək doğrudan da ən çətin m
zərf [ər. mütəkəbbir və fars. …anə] Təşəxxüslə, təkəbbürlə, özünü dartaraq, lovğa-lovğa, məğruranə, dikbaşlıqla
is. Mütəkəbbir olma, özünü dartma; lovğalıq, məğrurluq, dikbaşlıq
is. [ər.] Uzunsov, dəyirmi balış. Mütəkkəyə dirsəklənmək. – Qonaq çadrasını başından açmayıb, oturdu mütəkkənin qabağında salınan döşəyin üstdə
sif. və zərf [ər.] 1. Qarşı, qarşı-qarşıya olan, biri o birinin qarşısında olan. Mütəqabil tərəf. Mütəqabil durmaq
sif. [ər.] köhn. Qızıl suyuna çəkilmiş, zərli
sif. [ər.] köhn. bax mütəəllim1
sif. [ər.] Sürəkli, ara verməyən, davamlı, daimi surətdə baş verib gedən. O gündən etibarən Qurbanlı mütəmadi ziyarətlərə davam etdi
zərf [ər.] Aramsız, ara vermədən, fasiləsiz, daim. Soyuq külək şiddətlə əsir, pəncərə şüşələrini mütəmadiyən cingildədirdi
sif. [ər.] 1. Bir-birinə uyğun gələn, müvafiq olan, müntəzəm, bir nisbətdə olan. // Üz və bədən üzvləri bir-birinə tam uyğun olan; tənasüblü