“Planlaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Tikinti, qurğu və s.-nin planını və ya layihəsini tərtib etmək, hazırlamaq, planlamaq. Binanı planlaşdırmaq
sif. Əvvəlcədən müəyyənləşdirilmiş plana əsasən həyata keçirilən, plan üzrə olan. Planlı təsərrüfat. Planlı təchizat
is. Bir şeydə plan olması, bir şeyin plana tabe olması; müntəzəmlik, sistemlilik, mütəşəkkillik
sif. Əvvəlcədən müəyyənləşdirilmiş plana əsaslanmayan, plan üzrə olmayan, plana tabe olmayan. Plansız tikinti
is. Planın olmadığı hal, plana uyğun gəlməmə, plan üzrə olmama; qeyrimüntəzəmlik, qeyri-mütəşəkkillik
[fr.] 1. geod. Çertyoj kağızını sərib üstündə işləmək üçün dördbucaq xüsusi taxta lövhə. Planşetlərin qar kimi ağ üzündə incə xətlərlə müxtəlif işarəl
[lat. plantatio – əkin] 1. Müəyyən kənd təsərrüfatı məhsulu (məs.: şəkər qamışı, pambıq, çay, qəhvə və s
[lat.] Plantasiya (1-ci mənada) sahibi
[alm.] 1. Sərnişinə vaqonda nömrələnmiş yeri tutmaq hüququ verən sənəd. 2. dan. bax plaskartlı 2-ci mənada
sif. 1. Plaskartı olan. Plaskartlı bilet. 2. Plaskart üzrə sərnişinə verilən. Plaskartlı yer
is. 1. Dərmanlı parçadan lent, məlhəm. 2. Dərinin deşilmiş yerini tutmaq üçün müvəqqəti yamaq
[yun.] 1. “Plastika”dan sif. Plastik incəsənət (heykəltəraş). // Xarici həcmi, formanın həmahəngliyi, müntəzəmliyi, ifadəliliyi ilə əlaqədar olan
[yun. plastike] 1. inc. Heykəltəraşlıq sənəti. Antik plastika. Plastika məktəbi. // Heykəltəraşlıq əsərləri
is. 1. Qəşənglik, zəriflik, ahəngdarlıq, vəznlilik. Hərəkətin plastikliyi. Heykəlin plastikliyi. – “Rənglilər rəqsi” musiqi və rəqsin plastikliyi cəhə
[yun. plastos] Heykəltəraşlıqda işlədilən gildən və ya mumdan hazırlanmış qurumayan plastik kütlə
[rus.] 1. Səs yazılmış patefon və ya qrammofon valı. Plastinka hərləndi, qız nəşə ilə yerindən sıçrayıb, Aslana tərəf yüyürdü və hamar, parlaq parket
[rus. плащ] Yağmurdan qorunmaq üçün sukeçirməyən materialdan tikilmiş paltoya oxşar enli üst geyimi; bürüncək, yağmurluq
is. Həm plaş, həm də çadır kimi istifadə oluna bilən sukeçirməyən plaş. Zəhra yaralını plaş-çadırın arasına qoydu
[fr.] 1. Möhkəm materialla örtülü hündür, düz meydança, səki. Zenit topunun platforması. // Stansiyada dəmiryol yatağı boyunca düzəldilmiş belə meydan
[isp. platina] Boz, ağ rəngli qiymətli metal; ağqızıl
is. [fr.] Aşağısı sıldırımlı olan düzənlik
sif. [xüs. is.-dən] 1. Platonizm fəlsəfəsi ilə əlaqədar olan. 2. bax əflatuni. Əsrlərdən bəri mistik dona geydirilmiş platonik eşqə qarşı poeziyaya bi
[xüs. is.-dən] Qədim yunan filosofu Platon və onun ardıcıllarının idealist fəlsəfəsi
[yun. plasma] biol. Qanın maye hissəsi
[lat.] tar. Qədim Romada: şəxsən azad, lakin əvvəllər heç bir siyasi hüquqa malik olmayan aşağı təbəqələrə mənsub adam
[lat. plebiscitum – xalqın qərarı] Ümumxalq rəy sorğusu; referendum
sif. [lat. plenarius – tam] Hər hansı bir təşkilatın seçilmiş rəhbər orqanının bütün üzvlərinin iştirakı ilə olan, keçirilən
[lat. plenum – tam] Plenar iclas. Plenumun qərarları
[yun.] anat. Ağciyər və döş boşluğunun divarını örtən pərdə
[yun.] tib. Plevranın iltihabı
[rus. плита] 1. İri, yastı səthi düz daş, metal və s. parçası. Mərmər plitə. Beton plitə. Çuqun plitə
[rus.] 1. Kiçik plitə (bax plitə 1-ci mənada). Keramika plitkası. // Bir şeyin kiçik, yastı, dördbucaqlı parçası
[lat. – qurğuşun] 1. Bağlanmış qapılara, qablaşdırılmış mallara, qapalı qutulara və s.-yə asılan, üzərinə damğa basılmış qurğuşun və ya başqa material
[lat.] Bağlı qapılara, mallara plomb vurmaq üçün alət
[coğr. addan] Qaymağa meyvə, şirə və s. qatılmaqla hazırlanan dondurma növü
“Plomblamaq”dan f.is
f. 1. Bağlı qapılara, mallara plomb vurmaq. Vaqonu plomblamaq. Malı plomblamaq. Kassanı plomblamaq. 2
“Plomblanmaq”dan f.is
məch. 1. Plomb vurulmaq (qapıya və s.-yə). 2. Plomb qoyulmaq (dişə)
sif. 1. Plomb vurulmuş, plombu olan; plomblanmış. Plomblu qapı. Plomblu kassa. 2. Plomb qoyulmuş, plombu olan, plomblanmış
sif. Plombu olmayan, plomb vurulmamış; plomblanmamış
is. Bişirilib süzülmüş düyüdən və müxtəlif xuruşlardan ibarət çoxlu növləri olan məşhur Şərq xörəyi; aş
[yun.] kit. Öz varı və dövləti sayəsində nüfuzu və hökmü olan adam
[yun.] kit. “Plutokratiya” söz. sif. Plutokratik idarə üsulu
[yun. plutos – var-dövlət və kratos – hakimiyyət] kit. 1. Dövlətin bir ovuc ən varlı adamlar tərəfindən idarə olunduğu siyasi quruluş
[xüs. is.-dən] Süni surətdə alınan radioaktiv xassəli kimyəvi element
is. [yun.] Təbii səbəblərin təsiri ilə Yer örtüyünün silsiləvi dəyişkənliyi barədə XVIII əsrin sonlarında geologiyada mövcud olan istiqamət
is. [lat.] 1. Dünyanın əsasında müxtəlif müstəqil mənəvi mətləblərin durduğunu qəbul edən təlim. 2. Bir məsələ barəsində müxtəlif rəylərin olması; çox
is. [alm.] Uzunxovlu məxmər örtüklü divan