sif. [fars.] 1. Sevinən, şən, fərəhli, məmnun. Şad adam. Şad üz. Şad gözlər. Könlü şad olmaq. – Daşdəmir əmi öz tütünü barəsində belə tərifləri çox eş
sif. və zərf [fars. və ər.] Çox şad, kefi kök, sevinc içərisində. [Odabaşı:] [Oğlan] hər yerdə özünü şad-xürrəm … lətifəgu göstərirdi
zərf Sevinə-sevinə, sevinc içərisində, fərəhli, məmnun halda. Məktub alanlar şad-şad çəkildi, almayanlar sakit-sakit addımladı
dan. bax şad. [Ana] sonra bişirdiyi xörəyi ortalığa gətirdi. Şad-şalayın yeyib qurtardı. Ə.Vəliyev
is. Buğdanın, arpanın zibilini, torpağını təmizləmək üçün xəlbir. □ Şadara kimi – deşik-deşik, dəlik-dəlik
“Şadaralamaq”dan f.is
f. Şadaradan keçirmək, şadarada təmizləmək. Buğdanı şadaralamaq
“Şadaralanmaq”dan f.is
məch. Şadaradan keçirilmək, şadarada təmizlənmək
sif. İri dənələri olan, iri dənəli. Şadənə noxud. Şadənə buğda. – Bildirçin yediyi adi darı olardı. Arabir şadənə də verərdilər ki, quş qızışsın
şadxəbər olasan! – xoşxəbər gətirən adama qarşılıq olaraq deyilən təşəkkür ifadəsi. [Xavərnisə:] Şadxəbər olasan! Ağlamıram, soğan şoqəribin acısıdır
sif. Sevindirici, fərəhləndirici; şadlıq gətirən, sevinc gətirən, şadlandıran, sevindirən, ürəkaçan. Şadlandırıcı xəbər
“Şadlandırmaq”dan f.is
f. Şad etmək, sevindirmək, fərəhləndirmək, ürək açmaq. Bu xəbər bizi olduqca şadlandırdı. – Məktub Hacını həddindən artıq şadlandırdı
“Şadlanmaq”dan f.is
f. Şad olmaq, sevinmək, fərəhlənmək. Rüstəm Hümmətəlinin vəhşi çəngəlindən xilas edilmiş Gülzara baxdıqda şadlanır
is. Sevinc, fərəh. Dağıldı bu şadlıq xəbəri, dərbədər oldu; Yandı oda qəmlər. M.V.Vidadi. Öz musiqi və sənəti ilə, özünün dilrüba səsilə minlərin şadl
zərf Sevinclə, sevincək, fərəhlə, şad halda, məmnuniyyətlə. [Hüseynqulu:] Birpərdəli bir vodevil belə yazılsaydı, təzə olduğundan çox şadlıqla oynardı
sif. və zərf [fars.] klas. Şad, sevinc, məmnun. Durdu qazi şahə vida etdi; Evinə xeyli şadman getdi. S
sif. Şadlıqla, sevinclə, məmnunluqla. Şadyana qəbul. Şadyana məclis
is. Şadlıq, şənlik, bayram. [Rüstəm bəy:] Məşədi İbad, mən sənin qohumluğunu özüm üçün böyük bir fəxr bilirəm
[ər.] Sarı-qırmızı meyxoş alma növü
is. [fars.] Qabığı hovlu, sarıqırmızı rəngli, iritumlu, şirəli meyvə. Şaftalı gəlməmiş tabağı gəldi. (Məsəl)
is. Şaftalı ağacları əkilmiş yer, şaftalı bağı
is. [fars.] 1. İbtidai və ya orta məktəbdə oxuyan uşaq; məktəbli. Məşədi bütün sinifdə ən yaxşı oxuyan şagirdlərdəndir
is. 1. Şagird olma, şagird həyatı, məktəbdə oxuma, tələbəlik. Şagirdlik illəri. 2. İxtisas təlimi. Fabrik-zavod şagirdliyi
Atın dal ayaqları üstündə qalxıb durması. □ Şahə qalxmaq – iki dal ayaqları üstə qalxıb durmaq (at haqqında)
is. [fars.] 1. Keçmişdə İran və Əfqanıstanda padşahın, hökmdarın titulu, həmçinin bu titulu daşıyan şəxs
is. Dəyirmanda üyüdülən taxıl üçün alınan haqq; dəyirman haqqı. Dəyirmanda dənim yox, şahad üstə başım yarılır
sif. [fars.] Şaha, şahlığa məxsus və ya şaha, hökmdara layiq. [Vəzir:] Sonra üzün dörd nəfər hazırda olan pişxidmətlərə tutub dedi ki, xələti-şahanəni
bax şahanə. Gözəl gül, şahani gül; Ləbi gül, dəhani gül; Öz gülümü istərəm; Bürüsə cahani gül. (Bayatı)
bax şahpər
is. [fars.] 1. Tərlan, şahin. Ələsgər, torunu sən tərlana qur; Bəlkə tora düşən bir şahbaz ola. Aşıq Ələsgər
is. [fars. şah və ər. beyt] Şerin birinci beyti, mətlə; həmçinin bir şerin ən gözəl, seçilmiş beyti
is. 1. bax aorta. 2. məc. Ən mühüm, ən əsas, başlıca yol
is. [fars.] 1. tar. 1979-cu il İran islam inqilabına qədər İran şahlarının titulu. Şücaiddövlə imperator hökuməti ilə şahənşah hökuməti arasında keçil
is. [fars.] köhn. Beşqəpiklik qara pul (adətən saylarla). Abbasını bəyənməyən beş şahı çıxardar. (Ata
is. [ər.] 1. Bir hadisəni, əhvalatı, işi öz gözü ilə görmüş və ya görən adam. Mən bu hadisələrin şahidiyəm
is. [ər.] Sübut edən şey, dəlil. Mənə şahid-sübut lazım deyil. – Göy guruldadı, tufan qopdu, ildırım çaxıb evimi, mülkümü yandırdı
is. 1. Gözü ilə gördüyü və ya bildiyi bir hadisə və ya iş haqqında bir şəxsin məlumat verməsi, şahid durması
is. 1. Möhkəm əyridimdikli, uzun, itiqanadlı yırtıcı quş. Şahin, şunqar sürbənizi dağıdar; Boyanarsız qızıl qanə, durnalar! M
zərf Şahin kimi, qəhrəmancasına, mərdcəsinə, igidcəsinə, qorxmadan. Hamı səbirsizliklə komanda gözləyir, bu saat şahincəsinə düşmənin üstünə şığımaq i
is. köhn. 1. Padşahlıq, hökmdarlıq. // Şahın idarəsi altında olan məmləkət, torpaq və s. □ Şahlıq etmək köhn
is. [fars.] 1. Zəhərli, iri ilan cinsi. İndi Kür boyunca, Araz boyunca; Gürzələr, şahmarlar çəkilir qına
is. [fars. “şah öldü”] 1. 64 açıq və tünd xanası olan taxta üzərində 16 ağ və 16 qara fiqurdan hər birini müəyyən qaydalarla hərəkət etdirərək oynanıl
is. Şahmat oyunçusu. Məmun ehtiraslı … şahmat həvəskarı idi. Orta asiyalı məşhur şahmatçı Rəb-rəbi sarayına gətirdərək tez-tez hüzurunda şahmat yarışl
is. [fars.] 1. Azərbaycanın klassik muğamlarından birinin adı. Rüstəm bəyin həyəti. Pərdə qalxdıqda həyətdə Sərvər ilə Gülnaz görünür
[fars.] köhn. 1. Otağın küçə tərəfə çıxan pəncərəli çıxıntısı; erker. Şahın taxtı şahnişində qoyulmuşdu
is. [fars.] klas. Quş qanadının uzun tükləri, lələk; qanad. Al məni şahpərin üstündə, apar balaya; Oradan ta ki həqarətlə baxım dünyaya
is. [fars.] Baş küçə, geniş əsas yol; magistral. // məc. Bir şeyin hərəkətində və ya inkişafında əsas xətt, istiqamət