İLİŞMƏ


1.İlişmək”dən f.is.
2. məc. Maneə, əngəl, ilişik.
Səkkiz nəfərlik təmir mexaniki briqadam var, harada bir ilişmə oldu, göndərirəm. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İLİŞMƏ taxılma
  • İLİŞMƏ sataşma — öcəşmə
  • İLİŞMƏ ləngimə — yubanma
  • İLİŞMƏ dolaşma — qarışma
  • İLİŞMƏ toxunma — dəymə — dolaşma
İLİŞKƏNLİK
İLİŞMƏK

Digər lüğətlərdə