f. 1) dava, qalmaqal yeri; 2) vuruş meydanı
ə. və f. 1) dəli, beyni zədəli; 2) çaşmış, çaşqın, sərsəm
ə. 1) onuncu; 2) onuncu övlad (oğul)
ə. 1) məhərrəm ayının onuncu günü (İmam Hüseynin öldürüldüyü gün); 2) həmin gün ehsan məqsədi ilə bişirilən xörəyin adı
ə. muğamlardan birinin adı
ə. 1) onuncu; 2) onuncu qız (övlad)
ə. 1) aysor; 2) aysorca; 3) aysora məxsus
f. 1) həyəcanlı; 2) qarmaqarışıq; 3) m. vurğun, məftun
f. və ə. bax aşüftəhal
f. və ə. halı pozulmuş, bikef, həyəcanlı
f. vəziyyəti pərişan, halı pozğun
f. 1) od; 2) odlu silahdan atəş; 3) yanma, yanğın; 4) m. işgəncə, sıxıntı
f. 1) od yağdıran, çox isti, yandırıcı; 2) m. hərarətli, qızğın, qızmış
f. 1) odla oynayan, od oyunçusu; 2) atəşbazlıq ustası; pirotexnik
f. bax atəşfəşan
f. od salan, yandıran
f. bax atəşfişan
f. 1) od yağdıran; 2) vulkan, yanardağ
f. 1) atəşpərəst məbədi; 2) həmişə od yanan yer, od olan yer; 3) cihazın odluğu
f. od kimi, odabənzər, odvarı
f. 1) atəşgah; 2) odluq; 3) od yanan yer, ocaq
f. «od yeyən» 1) m. zülmkar, müstəbid; 2) m. rüşvətxor; 3) m. sələmçi
f. od rəngində, od kimi
f. 1) odlu, od kimi isti; 2) od rəngində, od kimi qırmızı; 3) m. hərarətli, təsirli
f. və ə. 1) od içində gəzən; 2) m. isti; 3) m. sürətlə, yeyin gedən
f. bax atəşinüzar
f. və ə. üzü od kimi parlayan, od kimi qırmızı
f. ocaqdan od çəkmək üçün dəmir alət, maşa
f. 1) atəşgah; 2) ocaq
f. odlu, alovlu, atəşin
f. və ə. od saçan, od səpən
f. od parçası, qığılcım
f. oda sitayiş edən, atəşpərəstlik dininə inanan
f. od rəngli, alov rəngli
f. od olan yer, odluq
f. dili odlu, dili kəsərli, hərarətlə danışan
ə. 1) tənbəl, ətalətli; 2) işsiz, boş dayanan; 3) bəzəksiz, zinətsiz (qadın haqqında)
ə. 1) gələcək, gələcək zaman; 2) ön, qabaq
ə. 1) meyilli, meyil edən, mail; 2) duyğulu, hissli; 3) rəğbət bəsləyən
ATİFƏ(T) 1) meyil; 2) duyğu, hiss; 3) rəğbət
ə. 1) azad olmuş, azadlığa buraxılmış (qul haqqında); 2) əski, qədim, köhnə
ə. 1) ətirli, xoş iyli; 2) m. xoşniyyət, mərhəmətli
ə. 1) öndə, irəlidə; 2) aşağıda; 3) gələcəkdə
ə. bax atiyüzzikr
ə. sonra haqqında danışılacaq, sonra gələn, aşağıdakı
ə. «an» c. anlar, çağlar
f. 1) sərsəri, avara; 2) işsiz, boş-bekar gəzən
f. 1) avaralıq, sərsərilik; 2) işsizlik, boş-bekar gəzmə
f. 1) səs, səda; 2) bağırtı, nərə, qışqırıq; 3) m. şöhrət