1. Bir-birinin ardınca sıralanmış heyvanlar düzümü; qafilə, karvan. Durna qatarı. Dəvə qatarı.
– Təsbeh kimi qatarınız düzərsiz; Havalanıb ərş üzündə süzərsiz.
Qanad çalıb göylərdə süzür durna qatarı.
// Ümumiyyətlə, bir-birinin ardınca düzülmüş şeylər sırası; cərgə, sıra, səf.
[Ağa Kərim xan:] Qatar durun! Adbaad hər nə ki, sizə buyuracağam, o, bu gün gərək cabəca əmələ gəlsin.
// Zərf mənasında. Qatarla, sıra ilə, cərgə ilə.
Samovarın yanında, divara qatarla xırda mıxlar vurub, xırda podnoslar asardılar.
Qatarla düzülmüş küknar ağacları asta-asta yırğalanır.
2. Dəmiryol vaqonları düzümü. Yük qatarı. Sərnişin qatarı.
– O qatar gəlib ötməli, sonra da bunlar getməli idilər.
Bakıdan yanacaq, Sibirdən ağac; Yüz qatar boşalır, yüz qatar gəlir.
3. Bir qayış üzərinə düzülmüş patron sırası; patrondaş.
Kəmərlərində qılınclar, çiyinlərində tüfəng; Boyunlarında həmayil, iki qatar da fişəng.
Qoçular, quldurlar qatar taxardı; Kimi istəsəydi, vurar yıxardı.
