DIVIDEND

Dividendlər (ing. dividends) — səhmdar cəmiyyətin mənfəətinin hər il səhmdarlara ödənilən hissəsi. Sahib olunan səhmlərə uyğun dividend ödənilir. Yəni dividendlər hüquqi şəxsin öz təsisçilərinin (payçılarının) və yaxud səhmdarlarının xeyrinə xalis mənfəətinin (sadələşdirilmiş vergi ödəyiciləri tərəfindən vergi və xərclər çıxıldıqdan sonra gəlirin) bölüşdürülməsi ilə bağlı pul və ya digər ödəmələr şəklində etdiyi ödənişdir. Hüquqi şəxsin ləğvi ilə bağlı əmlakın bölüşdürülməsi nəticəsində əldə edilən gəlir, həmçinin səhmdarların səhmlərinin faiz nisbətini dəyişdirməyən səhmlərin bölüşdürülməsi, səhmlərin (hissələrin, payların) nominal dəyəri hüdudlarında geri alınması ilə bağlı edilən ödənişlər dividend sayılmır. Şirkətlərin mənfəəti istifadə etməsinin iki əsas yolu var: ya gəliri yenidən investisiya edərək biznesi böyütmək, ya da onu dividend şəklində səhmdarlara ödəmək. Dividendlər, investorlar üçün yalnız gəlir mənbəyi deyil, həm də şirkət performansı və maliyyə sabitliyi barədə göstərici kimi çıxış edir. Şirkətlərin dividend siyasəti onların inkişaf strategiyasını əks etdirir və bu, müxtəlif növ investorlar üçün fərqli üstünlüklər yaradır. Dividendlər üzərində qurulan düzgün strategiya uzunmüddətli sərvət yığımı və sabit gəlir təmin edə bilər. Dividendlər, adətən, şirkətin maliyyə vəziyyətini, sabitliyini və səhmdarların maraqlarını əks etdirən bir göstərici kimi qəbul edilir.

Dividend siyasəti Korporasiyanın, yəni səhmdar cəmiyyətlərin səhmdarlar arasında bölüşdürülən mənfəəti dividend adlanır. Dividendlər səhmdarların müəyyən səhmdar cəmiyyətə qoyduqları kapitaldan gələn yeganə gəlir bazasıdır. Bu gəlir ya pul, ya da səhm formasında ödənilə bilər. Dividendlərin ödənmə mənbəyi heç bir halda investisiya kapitalı yox, yalnız və yalnız bölüşdürülməmiş mənfəətdir. Göstərdiyimiz kimi, müəssisə səhmdarları konkret müəssisəyə qoyduqları kapitalın gəlirini dividendlər şəklində alırlar. Səhmdar cəmiyyətlərdə dividendlər faktiki olaraq müəssisə sahiblərinin maraqlarını ifadə edən bir vasitədir. Şirkətin gəlirliliyi nə qədər yüksək və stabildirsə, dividendlər də bir o qədər müntəzəm ödənilir. Məlum olduğu kimi, şirkətin mənfəətindən ilk növbədə korporativ vergilər ödənilir, yerdə qalan hissədən şirkət istədiyi kimi istifadə edir. Səhmdarların qərarı ilə qalan hissənin bir qismini yeni investisiyaların maliyyələşdirilməsinə yönəltmək olar. Bundan sonra isə dividendlər ödənilir.

Dividend gəliri (ing. dividend yield) — bir səhm üzrə illik dividendlərin səhmin qiymətinə nisbətidir. Bu dəyər ən çox faizlə ifadə edilir. == Nümunə == Bir şirkətin səhm qiyməti 1124,37 rubl və bir səhm üçün 28 rubl dividend ilə dividend gəliri bərabər olacaq: 28 1124 , 37 ⋅ 100 % = 2 , 49 % {\displaystyle {\frac {28}{1124{,}37}}\cdot 100\,\%=2{,}49\,\%} . == Tarixi == 1990-cı illərə qədər yüksək dividend gəliri əksər investorlar üçün səhmin aşağı qiymətləndirilməsinin əlaməti kimi xidmət edirdi, aşağı isə onun həddindən artıq qiymətləndirilməsini bildirirdi. 90-cı illərin iqtisadi və birja bumu zamanı bu göstərici gəlir mənbəyi kimi səhmlərin qiymətlərinin artmasına daha çox əhəmiyyət verən investorlar arasında populyarlığını xeyli itirdi. Belə ki, S&P 500 indeksindən şirkətlərin səhmlərinin orta dividend gəlirinin 1982-ci ildəki 6,7%-dən 1998-ci ildə 1,4%-ə düşməsinə baxmayaraq, birjada bum daha iki il davam etdi. 2001–2002-ci illərdə fond bazarlarının düşməsi ilə dividend gəlirləri yenidən investisiya qərarlarında mühüm amil oldu. Bu göstəricinin son vaxtlar artan populyarlığı Almaniyanın DAX fond indeksinin ən yüksək dividend gəlirinə malik 15 şirkətini əhatə edən yeni DivDAX fond indeksinin yaradılmasında özünü göstərir. 2001–2007-ci illərdə Rusiya fond bazarının səhmləri üzrə dividend gəliri təxminən 8–10% gəlirlə orta hesabla 1–2% təşkil etdi.

Demoqrafik dividend — ölkənin iqtisadi inkişafı üçün əhəmiyyətli bir fürsət olaraq qəbul edilir və əhalinin yaş strukturunun dəyişməsi ilə bağlıdır. Bu konsept, gənc nəsil sayının artması və əmək qabiliyyətli yaşda olan (15-64 yaş arası) əhalinin payının yüksəlməsi nəticəsində yaranan iqtisadi imkanları ifadə edir. == Demoqrafik dividendin əsas aspektləri == Gənc Əhalinin Artımı — gənc nəsilin çoxluğu, iş gücünün artmasına səbəb olur. Bu, iqtisadiyyatın inkişafına müsbət təsir göstərir. İş Gücü — əmək qabiliyyətli yaşda olan insanların sayının artması, istehsalın artmasına və daha çox iqtisadi fəaliyyətə imkan tanıyır. Təhsil və İstihdam — demoqrafik dividendin faydalı olması üçün gənclərin yaxşı təhsil alması və iş bazarına inteqrasiya olunması vacibdir. Bu, onların bacarıqlarını artıraraq, iqtisadi inkişafa daha çox töhfə vermələrini təmin edir. Sosial İnvestisiyalar — demoqrafik dividendin həyata keçirilməsi üçün sosial siyasət, səhiyyə, təhsil və digər sahələrə sərmayə qoyulması lazımdır. Bu, gənc əhalinin potensialını maksimum dərəcədə istifadə etməyə kömək edir. İqtisadi Artım — doğuş nisbətinin azalması və yaşlı əhalinin artması ilə bağlı uzun müddətli iqtisadi problemlərlə üzləşməmək üçün demoqrafik dividendin düzgün istifadə edilməsi vacibdir.

Dividend tapmacası (ing. Dividend puzzle) — ifadəsi maliyyə nəzəriyyəsində, xüsusilə korporativ maliyyədə qarşılaşdığımız maraqlı bir anlayışdır. Bu anlayış, müəssisələrin öz səhmdarlarına dividend ödəmələri ilə əlaqədar qərarlarının bazar dəyərinə və səhmdarların rifahına təsirini izah etməyə çalışır. Bu tapmaca, maliyyə nəzəriyyəsində həll olunmayan suallardan biri olaraq qalır və davamlı olaraq akademik müzakirələrə səbəb olur. Şirkətlər qazandıqları gəliri iki yolla istifadə edə bilərlər: Dividend şəklində ödəmə — qazanclar səhmdarlara paylanır. Yenidən investisiya — şirkət qazancı yeni layihələrə və ya fəaliyyətlərin genişləndirilməsinə sərf edir. Bu vəziyyətdə tapmaca yaranır: Dividend ödəmək səhmdarların rifahını artırırmı, yoxsa bu daha çox gələcəkdə investisiyalar üçün qazancı şirkətdə saxlamaqla mümkün olur? == Miller və Modilyani yanaşması == Franko Modilyani və Merton Millerin (M&M) 1961-ci il nəzəriyyəsinə əsasən: Dividend siyasətinin şirkətin bazar dəyərinə təsiri yoxdur (dividendlər və ya yenidən investisiya fərq etməz). Şirkətin bazar dəyəri onun gələcək qazanc potensialından asılıdır. Bu nəzəriyyə yalnız bazarların mükəmməl olduğu hallarda keçərlidir: Vergi yoxdur.

Sülh dividendi — ABŞ Prezidenti Corc H. V. Buş və Birləşmiş Krallığın Baş naziri Marqaret Tetçer tərəfindən ön plana çıxarılmış, 1988–1991-ci illərdə Sovet İttifaqının dağılması fonunda müdafiə xərclərinin azalmasının iqtisadi faydasını təsvir edən siyasi şüar. Termin tez-tez Soyuq müharibənin sonunda, bir çox Qərb dövlətlərinin hərbi xərcləri əhəmiyyətli dərəcədə azaltması fonunda istifadə olunmuşdur. == Etibarlılıq == İqtisadiyyatlar böyük bir münaqişənin sona çatmasından sonra resessiyaya məruz qalır, çünki iqtisadiyyat uyğunlaşmaq və yenidən qurulmaq məcburiyyətində olur. Buna baxmayaraq, sülh dividendləri potensial uzunmüddətli faydaya aid edilir, çünki dövlət büdcəsinin müdafiə xərcləri üçün ayrılmış hissəsinin ən azı bir qisminin sosial proqramlara və/yaxud vergi dərəcələrinin azalmasına yönəldildiyi güman edilir. Real iqtisadiyyatlarda sülh dividendlərinin mövcudluğu hələ də müzakirə olunur, lakin bəzi araşdırmalar onun reallığına işarə edir. Soyuq müharibənin başa çatması nəticəsində yaranan sülh dividendləri ilə bağlı siyasi müzakirə hansı ölkələrin hərbi xərclərinin azaldılması, hansı ölkələrin azaldılmaması ilə bağlı müzakirələri əhatə edir. Müdafiə xərclərinin azalması halları əsasən Qərbi Avropa və Rusiya Federasiyasında diqqətə gəlmişdir. 1985–1993-cü illərdə hərbi xərcləri sürətlə azalmış və 1993–1999-cu illərdə sabit qalmış ABŞ 11 sentyabr 2001-ci ildən sonra Terrorizmlə müharibə, Əfqanıstan müharibəsi və İraq müharibəsi də daxil olmaqla münaqişələrin maliyyələşdirilməsini kəskin şəkildə artırmışdır. ABŞ intellektualı Noam Çomski, əksinə, ABŞ-nin hərbi kompleksə böyük sərmayə qoymasının təhlükəsizlik səbəbi ilə bağlı olmadığını, əksinə, bu sənayenin korporasiyalarının və onların tərəfdaşlarının xeyrinə kütləvi dövlət hərbi xərcləri vasitəsilə texnoloji yeniliyi azaltmaq üçün siyasi konsensual mexanizm olduğunu irəli sürmüşdür. Bəzilərinə görə, SSRİ-nin süqutu ABŞ-yə ölkə daxilində hərbi xərcləri istədiyi kimi əsaslandırmaq üçün yeni xarici müharibələr axtarmağa imkan yaratmışdır.