ə. 1) baş verən, üz verən; 2) əmələ gələn ilişik, əngəl, maneə; 3) bədbəxt hadisə
ə. əslində olmayıb sonradan əmələ gəlmiş
f. istək
f. arzu, istək
f. arzulayan, istəyən
f. arzu edən, arzusunda olan, istəyən
AS1 ə. mərsin (kol bitkisi). AS2 ə. sincab (xəz dərili heyvan). AS3 f. 1) dəyirman daşı; 2) bax asiya(b)
ASA1 f. kimi, bənzər, oxşar. ASA2(Y) f. dinc, rahat
ə. «əsəm» c. təqsirlər, suçlar
f. çətin olmayan, sadə yüngül
f. 1) asanlıq, sadəlik; 2) asancasına, sadəcə, zəhmətsiz olaraq
ə. «əsər» c. əsərlər. Asari-ətiqə köhnədən qalmış mədəniyyət abidələri, tarixi abidələr; asari-güzidə seçilmiş əsərlər
ASA2(Y) f. dinc, rahat
f. 1) əmin-amanlıq, sakitlik; 2) dinclik, rahatlıq
ə. Süleyman peyğəmbərin çox ağıllı və tədbirli vəzirinin adı
ə. və f. Asəf kimi ağıllı tərzdə, tədbirlə
ə. bax asəfvəş
ə. və f. Asəf kimi tədbirli, ağıllı
ə. 1) itaət etməyən, sözə qulaq asmayan; 2) üsyançı, üsyan edən, üsyankar; 3) günahkar, təqsirkar; 4) özündən çıxan, coşan
f. bəla, müsibət
f. zərərverici
ə. sərt, şiddətlə əsən (külək haqqında)
ASİM1 ə. ismətli, namuslu. ASİM2 ə. günahkar, təqsirkar
AS(İ)MAN f. göy, səma
AS(İ)MANXƏRAŞ f. göy qədər hündür, çox yüksək, çox uca
AS(İ)MANİ f. 1) göyə aid olan, səmavi; 2) mavi, göy (rəng)
AS(İ)MANRƏNG f. göy rəngli, mavi
AS(İ)MANSUZ f. yeri-göyü yandıran
AS(İ)TAN(Ə) f. 1) kandar, astana; 2) eşik, bayır, həyət, çöl, dışarı; 3) sarayın giriş qapısı, dərgah; 4) paytaxt
AS(İ)YAB f. 1) yel dəyirmanı; 2) su dəyirmanı
f. qolçaq, qol (paltarda)
ASUD(Ə) f. işi olmayan, xatircəm
f. asudəlik, rahatlıq
f. lap asudə, çox rahat
f. və ə. vicdanı rahat, ürəyi sakit
f. içən, içici
f. yeməkxana
AŞ(İ)KAR f. aydın, açıq, gizli olmayan
AŞ(İ)KARA f. aşkarcasına, açıq-aydın
ə. sevən
ə. və f. 1) aşiqcəsinə, aşiqyana; 2) eşqə aid olan, eşqi tərənnüm edən
AŞ(İ)NA f. 1) tanış, dost, yaxın yoldaş; 2) oynaş; 3) m. xəbərdar, işlə tanış olan. Aşinayi-qürbət qəribliyə alışmış, qürbətdə yaşamağa adət etmiş